درمانگاه شبانه‌روزي عمومی و تخصصي فاضل با هدف ارتقاي سلامت مردم منطقه شمال شهر اصفهان در سال 1395 به صورت خیریه فعاليت خود را آغاز نموده است.
روز جهانی ایمنی و بهداشت حرفه‌ای
روز جهانی ایمنی و بهداشت حرفه‌ای هر ساله در ۲۸ آوریل برگزار می‌شود. این روز به منظور افزایش آگاهی در مورد اهمیت ایمنی و بهداشت در محل کار و کاهش حوادث و بیماری‌های ناشی از کار اختصاص یافته است. سازمان بین‌المللی کار (ILO) و سایر نهادهای بین‌المللی این روز را به عنوان فرصتی برای ترویج فرهنگ ایمنی و بهداشت و ارتقاء اقدامات پیشگیرانه در سراسر جهان معرفی می‌کنند.
هدف از این روز، توجه بیشتر به پیشگیری از حوادث و بیماری‌های مرتبط با کار است و تلاش می‌شود تا کارفرمایان و کارکنان را به اتخاذ رویکردهای بهتر و ایمن‌تر در محیط کار ترغیب نماید. این مناسبت همچنین به یادآوری اهمیت همکاری میان دولت‌ها، کارفرمایان، کارگران و سازمان‌های جامعه در پیشبرد استانداردهای ایمنی و بهداشت است. اغلب، این روز با برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها، و کمپین‌های آگاهی‌بخشی جشن گرفته می‌شود.
هدف از روز جهانی ایمنی و بهداشت حرفه ای
هدف اصلی ترویج فرهنگ ایمنی و بهداشت در محیط‌های کاری و تقویت اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از حوادث و بیماری‌های ناشی از کار است. این روز به چندین منظور کلیدی اختصاص داده شده است:
۱. آگاهی‌رسانی:
افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت ایمنی و بهداشت در محل کار. تلاش برای اطلاع‌رسانی به کارفرمایان و کارکنان در مورد استانداردها و رویکردهای مؤثر برای ایجاد محیط‌های کاری امن‌تر و سالم‌تر.
۲. پیشگیری:
تمرکز بر پیشگیری از حوادث و بیماری‌های مرتبط با کار از طریق ارتقاء اقدامات ایمنی و بهداشتی. این شامل توسعه و اجرای دستورالعمل‌ها و آموزش‌های مرتبط می‌شود.
۳. تعامل بین‌المللی و همکاری:
تشویق به همکاری بین دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، کارفرمایان، کارکنان و سایر ذینفعان برای به اشتراک گذاری دانش، تجربیات و بهترین شیوه‌ها در زمینه ایمنی و بهداشت حرفه‌ای.
۴. یادبود و ادای احترام:
این روز همچنین به عنوان فرصتی برای یادبود و ادای احترام به کارگرانی که در اثر حوادث و بیماری‌های مرتبط با کار جان خود را از دست داده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۵. ارتقاء مقررات و سیاست‌ها:
تشویق سازمان‌ها و دولت‌ها به ارزیابی و بهبود مستمر مقررات و سیاست‌های موجود در زمینه ایمنی و بهداشت کار به منظور افزایش اثربخشی آن‌ها.
در نهایت، این روز به تأکید بر این موضوع می‌پردازد که ایمنی و بهداشت حرفه‌ای نباید به عنوان یک تکلیف قانونی ساده دیده شود، بلکه باید به عنوان یک الزام اساسی برای حفظ سلامت و رفاه کارکنان در نظر گرفته شود.
بهداشت حرفه ای
شاخه‌ای از علم بهداشت است که به مطالعه و کاربرد اقدامات پیشگیرانه برای حفظ و بهبود سلامت و ایمنی کارکنان در محل کار می‌پردازد. هدف اصلی بهداشت حرفه‌ای حفاظت از کارکنان در برابر عوامل زیان‌آور محیط کار و پیشگیری از بیماری‌ها و حوادث ناشی از کار است. این حوزه بر موارد زیر تمرکز دارد:
۱. ارزیابی خطرات:
شناسایی و ارزیابی عوامل خطر موجود در محیط کار، از جمله عوامل شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیکی و ارگونومیک.
۲. کنترل خطرات:
پیاده‌سازی راهکارهایی برای کاهش یا حذف خطرات محیط کار از طریق استفاده از تجهیزات ایمنی، تغییر در فرآیندهای کاری، و آموزش کارکنان.
۳. نظارت بر سلامت کارکنان:
انجام آزمایش‌های دوره‌ای و معاینات پزشکی برای کارکنان به منظور تشخیص زودهنگام علائم بیماری‌های ناشی از کار.
۴. آموزش و آگاه‌سازی:
برگزاری دوره‌های آموزشی برای کارکنان در مورد اصول بهداشت حرفه‌ای و روش‌های کنترل خطر.
۵. پیشگیری و ارتقاء سلامت:
توسعه برنامه‌های پیشگیرانه مانند واکسیناسیون، برنامه‌های تغذیه و فعالیت بدنی.
۶. قانون‌مندی و استانداردها:
اطمینان از انطباق با قوانین و استانداردهای ملی و بین‌المللی مرتبط با ایمنی و بهداشت محیط کار.
۷. مدیریت استرس و روان‌شناسی کار:
شناسایی و مدیریت استرس‌های محیط کار و تاثیرات آن بر سلامت روانی کارکنان.
بهداشت حرفه‌ای نه تنها به بهبود سلامت و رفاه کارکنان کمک می‌کند، بلکه به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های ناشی از بیماری‌ها و غیبت‌های کاری نیز منجر می‌شود.
برنامه‌های بهداشت حرفه‌ای
با توجه به نیازها و شرایط مختلف محیط‌های کاری متنوعی را شامل می‌شوند. این برنامه‌ها برای حفظ و بهبود سلامت و ایمنی کارکنان طراحی می‌شوند و معمولاً شامل عناصر زیر می‌شوند:
۱. آموزش و آگاهی‌بخشی:
برگزاری دوره‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی برای کارکنان در مورد خطرات محیط کار، استفاده از تجهیزات ایمنی، روش‌های ایمنی در کار و گزینه‌های موجود برای پیشگیری از بیماری‌ها و حوادث.
۲. ارزیابی خطرات:
ارزیابی و شناسایی خطرات موجود در محیط کار و ارائه راهکارهایی برای کاهش یا حذف آن‌ها، از جمله تغییر فرآیندهای کاری یا استفاده از تجهیزات ایمنی.
۳. نظارت بر سلامت:
برگزاری برنامه‌های معاینات پزشکی دوره‌ای برای کارکنان به منظور تشخیص زودهنگام بیماری‌های ناشی از کار و مشاوره در زمینه‌های بهداشتی.
۴. مدیریت استرس و روان‌شناسی کار:
ارائه خدمات مشاوره و پشتیبانی به کارکنان در زمینه مدیریت استرس، مشکلات روانی کاری و تعادل کار-زندگی.
۵. پیشگیری و ارتقاء سلامت:
تشویق به ایجاد سبک زندگی سالم، ترویج واکسیناسیون، ارائه خدمات تغذیه‌ای و فعالیت‌های ورزشی برای کارکنان.
۶. توسعه سیاست‌ها و راهنماها:
تدوین و اجرای سیاست‌ها، راهنماها و استانداردهای مرتبط با بهداشت حرفه‌ای در محیط کار.
۷. مدیریت حوادث:
آمادگی و پاسخگویی به حوادث و آسیب‌های ناشی از کار، از جمله ارائه خدمات اورژانس و تشویق به گزارش دقیق و بررسی حوادث.
این برنامه‌ها معمولاً با همکاری بین کارفرما، مدیران، کارکنان و نهادهای حکومتی و غیردولتی طراحی و اجرا می‌شوند تا بهترین اثرات را بر روی سلامت و ایمنی کارکنان داشته باشند.
