درمانگاه شبانه‌روزي عمومی و تخصصي فاضل با هدف ارتقاي سلامت مردم منطقه شمال شهر اصفهان در سال 1395 به صورت خیریه فعاليت خود را آغاز نموده است.
پای پرانتزی
پای پرانتزی یا «ژنو واروم» (Genu Varum) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن زانوها به‌سمت بیرون منحرف شده‌اند و زمانی که فرد ایستاده و پاهای خود را به هم نزدیک می‌کند، فاصله‌ای بین زانوها باقی می‌ماند. این حالت باعث می‌شود که پاها به‌طور طبیعی حالت پرانتزی پیدا کنند.
علل پای پرانتزی
می‌تواند متنوع باشد و به عواملی ژنتیکی، محیطی، و بیماریهای مختلف مربوط باشد. در زیر به برخی از این علل اشاره می‌شود:
- ژنتیک: برخی افراد به صورت ژنتیکی مستعد به پای پرانتزی هستند. این وضعیت ممکن است در خانواده‌ها دیده شود و از نسلی به نسل دیگر منتقل شود.
- راشیتیسم (Rickets): این بیماری ناشی از کمبود ویتامین D، کلسیم یا فسفات است که باعث ضعف و نرمی استخوان‌ها می‌شود. در نتیجه، استخوان‌های پا ممکن است به‌طور غیرطبیعی رشد کنند و حالت پرانتزی پیدا کنند.
- بیماری بلانت (Blount’s Disease): این یک اختلال رشد استخوانی است که به‌ویژه در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود و باعث انحراف استخوان ساق پا به سمت بیرون می‌شود.
- آسیب‌های قبلی به پا یا زانو: آسیب‌های جدی به پا یا زانو ممکن است باعث تغییر شکل استخوان‌ها و در نتیجه ایجاد پای پرانتزی شود.
- مشکلات تغذیه‌ای: کمبودهای تغذیه‌ای، به‌ویژه در دوران کودکی، می‌توانند منجر به ضعف استخوان‌ها و تغییر شکل آن‌ها شوند.
- استفاده نادرست از بریس‌ها یا وسایل کمکی در دوران کودکی: در برخی موارد، استفاده نادرست از وسایل کمکی مانند بریس‌ها می‌تواند باعث انحراف غیرطبیعی استخوان‌ها و ایجاد پای پرانتزی شود.
- عوامل محیطی: عواملی مانند وزن بالا و فشار غیرطبیعی روی پاها نیز ممکن است در ایجاد یا تشدید پای پرانتزی نقش داشته باشند.
تشخیص دقیق علت پای پرانتزی نیاز به معاینه بالینی و بررسی‌های تخصصی توسط پزشک دارد.
انواع پای پرانتزی
پای پرانتزی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود و بسته به علت، انواع مختلفی دارد.
-
-
- ss=”yoast-text-mark”>: justify;”>
- <h4>پای پرانتزی فیزیولوژیک:
- این نوع بیشتر در کودکان دیده می‌شود و معمولاً ناشی از رشد طبیعی استخوان‌ها است. در این حالت، پای پرانتزی به تدریج و با گذشت زمان و رشد کودک بهبود می‌یابد.
- معمولاً در سنین ۲ تا ۴ سالگی دیده می‌شود و تا سن ۷ یا ۸ سالگی اصلاح می‌شود.
- <h4>پای پرانتزی ناشی از راشیتیسم:
-
- <l
i style=”li
- st-style-type: none;”>
-
- <li
-
- <h4>پای پرانتزی فیزیولوژیک:
>این نوع پا
-
-
- ype: none;”>
- ی پرانتزی ناشی از کمبود ویتامین D و در نتیجه نرم
- ype: none;”>
</u
-
-
l>ی و ضعف ا
-
-
-
- ست
-
- خوان‌ها است.
-
<
-
li>این وضعی
-
- ت نی
از به درمان
-
- تغذیه‌ای
و مصرف مکمل‌های ویتامین D دارد.
-
- پای پرانتزی ناشی از بیماری بلانت (Blount’s Disease):
-
-
-
-
- این یک اختلال رشد استخوانی است که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود. در این حالت، رشد ناهماهنگ استخوان‌های ساق پا منجر به انحراف آن‌ها به سمت بیرون می‌شود.
- این نوع پای پرانتزی ممکن است نیاز به مداخلات جراحی داشته باشد.
</ul>
-
-
-
</ul>;<
-
- /ul>
-
-
پای پرانتزی ناشی از تروما یا آسیب‌های قبلی</strong>:</strong>
-
-
-
-
-
-
-
-
- <li>آس
-
-
</ul
-
>یب‌های
- شدید
-
-
- یا شکستگی
های</li>
-
-
استخ
-
</li></
-
ul</li>
-
>وانی در نا
- ح
- <ul>یه پا یا زانو ممکن است باعث تغییر شکل استخوان
-
-
ها و ایجاد
-
- پای پرانتزی
شود.</li>
-
- درمان این نوع پای پرانتزی معمولاً به شدت آسیب و میزان تغییر شکل استخوان‌ها بستگی دارد.
- <h4>پای پرانتزی پاتولوژیک:
- این نوع ناشی از بیماری‌ها یا شرایط خاصی مانند عفونت‌ها، تومورها، یا اختلالات متابولیکی است.
- درمان بستگی به علت زمینه‌ای دارد و ممکن است شامل داروها، جراحی، یا روش‌های دیگر باشد.
-
پای پرانتزی ناشی از عوامل مکانیکی و محیطی:
- <li>این نوع ممکن است به دلیل وزن بالا، فشار زیاد روی پاها، یا استفاده نادرست از وسایل کمکی ایجاد شود.
- درمان می‌تواند شامل کاهش وزن، تغییرات در سبک زندگی، و استفاده از کفش‌های مناسب باشد.
هر یک از این انواع نیاز به ارزیابی و تشخیص دقیق توسط پزشک دارند تا بهترین روش درمانی انتخاب شود.
تشخیص و درمان
بسته به شدت و علت آن متفاوت است. در ادامه به مراحل تشخیص و روش‌های درمانی این وضعیت اشاره می‌کنم:
تشخیص
- معاینه بالینی:
- پزشک با مشاهده وضعیت پاها و زانوها در حالت ایستاده و بررسی فاصله بین زانوها تشخیص اولیه را انجام می‌دهد.
- پزشک همچنین به سابقه پزشکی بیمار و سابقه خانوادگی توجه می‌کند.
- تصویربرداری:
- اشعه ایکس (X-ray)</strong>: برای بررسی دقیق‌تر ساختار استخوان‌ها و تعیین شدت انحراف استخوان‌ها از اشعه ایکس استفاده می‌شود. این روش به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیقی از علت و شدت پای پرانتزی داشته باشد.
- MRI یا سی‌تی اسکن</strong>: در برخی موارد پیچیده، برای بررسی جزئیات بیشتر، از MRI یا سی‌تی اسکن استفاده می‌شود.</strong>
- آزمایشات خون:
- برای بررسی مشکلات متابولیکی مانند راشیتیسم یا کمبود ویتامین D، ممکن است آزمایش خون انجام شود.
e=”font-size: 14pt;”>درمان
بستگی به علت، سن بیمار، و شدت انحراف دارد. روش‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شود:</p>
- مراقبت‌های بدون مداخله (انتظار و مشاهده):
- در کودکان خردسال، پای پرانتزی معمولاً به صورت خودبه‌خودی و با رشد طبیعی اصلاح می‌شود. در این موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که فقط وضعیت پای کودک را به مرور زمان مشاهده کنید.
- ورزش و فیزیوتراپی:
- تمرینات تقویت‌کننده عضلات پا و بهبود تعادل ممکن است به کاهش انحراف پاها کمک کند. این تمرینات معمولاً تحت نظر فیزیوتراپیست انجام می‌شود.
- استفاده از بریس:
- در کودکان، بریس‌های مخصوص ممکن است برای کمک به اصلاح وضعیت پاها تجویز شود. این وسایل کمک می‌کنند تا پاها به تدریج در موقعیت صحیح قرار بگیرند.
- درمان‌های دارویی:
- اگر پای پرانتزی ناشی از کمبود ویتامین D یا راشیتیسم باشد، ممکن است پزشک مکمل‌های ویتامین D یا کلسیم تجویز کند.</li>
</li>
- جراحی:
- در موارد شدید و زمانی که سایر روش‌های درمانی مؤثر نیستند، ممکن است نیاز به جراحی باشد. روش‌های جراحی ممکن است شامل استئوتومی (برش و تنظیم مجدد استخوان) یا اصلاحات دیگر استخوانی باشد.
- این روش معمولاً برای بزرگسالان یا کودکانی که پای پرانتزی شدیدی دارند و بهبود خودبه‌خودی مشاهده نمی‌شود، استفاده می‌شود.
- تغییرات سبک زندگی:
- در برخی موارد، کاهش وزن و تغییرات در فعالیت‌های بدنی می‌تواند فشار روی پاها را کاهش دهد و به بهبود وضعیت کمک کند.
تشخیص دقیق و انتخاب روش درمان مناسب نیاز به مشاوره با پزشک متخصص ارتوپدی دارد.
سلامت باشید.
