ویرایش محتوا
درمانگاه شبانه روزی خیریه فاضل

درباره ما

🔻 درمانگاه شبانه‌روزي عمومی و تخصصي فاضل با هدف ارتقاي سلامت مردم منطقه شمال شهر اصفهان در سال 1395 به صورت خیریه فعاليت خود را آغاز نموده است.

با ما تماس بگیرید

انگشت پای چکشی

  • خانه
  • -
  • اطلاعات بیماری
  • -
  • انگشت پای چکشی
انگشت پای چکشی

انگشت پای چکشی

انگشت پای چکشی (Hammer Toe) یک نوع ناهنجاری است که در آن یکی از انگشتان پا به سمت پایین خم می‌شود و حالتی شبیه به چکش پیدا می‌کند. این وضعیت معمولاً در انگشت دوم، سوم یا چهارم پا رخ می‌دهد و ممکن است باعث درد و ناراحتی شود.

علل

علل اصلی انگشت پای چکشی به چند عامل مهم برمی‌گردد:

  1. کفش‌های نامناسب:
    • پوشیدن کفش‌های تنگ، باریک، یا با پاشنه بلند می‌تواند انگشتان پا را تحت فشار قرار دهد. این فشار باعث خمیدگی غیرطبیعی انگشت می‌شود و با گذشت زمان به تغییر شکل دائمی انگشت منجر می‌شود.
  2. عدم تعادل عضلات و تاندون‌ها:
    • عدم تعادل در عضلات، تاندون‌ها، یا رباط‌هایی که انگشتان را در حالت صاف نگه می‌دارند، می‌تواند باعث ایجاد انگشت پای چکشی شود. این عدم تعادل ممکن است به دلیل ضعف عضلات یا تغییرات در ساختار پا باشد.
  3. آسیب‌ها و ضربه‌ها:
    • ضربه‌های مکرر یا آسیب‌های قبلی به پا یا انگشتان می‌توانند به بروز این مشکل منجر شوند. همچنین، شکستگی‌ها یا جراحت‌های دیگر نیز ممکن است باعث تغییر در وضعیت انگشتان شوند.
  4. بیماری‌های عصبی یا عضلانی:
    • بیماری‌هایی مانند دیابت، که می‌توانند به اعصاب و عضلات آسیب برسانند، ممکن است منجر به ضعف عضلات پا و در نتیجه، خمیدگی انگشتان شوند.
  5. ژنتیک:
    • برخی افراد به صورت ارثی مستعد ناهنجاری‌های پا مانند انگشت پای چکشی هستند. ویژگی‌های ژنتیکی می‌تواند در شکل و ساختار پا تأثیرگذار باشد و احتمال ابتلا به این مشکل را افزایش دهد.
  6. آرتروز:
    • آرتروز، به ویژه آرتروز مفاصل کوچک پا، می‌تواند باعث ایجاد انگشت پای چکشی شود. این بیماری مفاصل را ضعیف کرده و باعث تغییر شکل آنها می‌شود.

این علل می‌توانند به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر باعث بروز انگشت پای چکشی شوند. مدیریت و درمان به موقع این وضعیت می‌تواند از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند.

انگشت پای چکشی

علائم

انگشت پای چکشی ممکن است در شدت و ظاهر متفاوت باشد، اما برخی از نشانه‌های رایج این وضعیت عبارتند از:

  1. خمیدگی غیرطبیعی انگشت:
    • انگشت در ناحیه مفصل میانی به سمت پایین خم می‌شود و حالتی شبیه به چکش به خود می‌گیرد. این علامت اصلی و قابل مشاهده است.
  2. درد و ناراحتی:
    • ممکن است هنگام راه رفتن، پوشیدن کفش، یا انجام فعالیت‌های روزمره درد یا ناراحتی در انگشت مبتلا یا اطراف آن احساس شود.
  3. پینه و میخچه:
    • به دلیل فشار و سایش مداوم انگشت به کفش، ممکن است پینه یا میخچه در نواحی بالای انگشت یا در زیر آن تشکیل شود. این نقاط سفت شده پوست ممکن است دردناک باشند.
  4. قرمزی و التهاب:
    • نواحی اطراف انگشت خم شده ممکن است قرمز، ملتهب یا حساس به لمس شوند، به خصوص اگر انگشت به طور مکرر به کفش سابیده شود.
  5. سختی در حرکت انگشت:
    • حرکت دادن انگشت مبتلا ممکن است سخت شود و انگشت ممکن است به راحتی صاف نشود. در موارد پیشرفته‌تر، انگشت ممکن است به طور کامل سفت شده و امکان صاف کردن آن وجود نداشته باشد.
  6. تغییر در راه رفتن:
    • به دلیل درد و ناراحتی ناشی از انگشت پای چکشی، ممکن است راه رفتن تغییر کند و فرد به طور ناخودآگاه سعی کند از فشار روی انگشت مبتلا جلوگیری کند.
  7. تغییر شکل دائمی:
    • اگر این وضعیت به موقع درمان نشود، خمیدگی انگشت می‌تواند دائمی شود و شکل انگشت به طور کامل تغییر کند.

اگر این علائم را تجربه می‌کنید، مشاوره با یک پزشک یا متخصص پا ضروری است تا درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت این ناهنجاری آغاز شود.

انواع انگشت چکشی

انگشت پای چکشی به طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود، که هر یک ویژگی‌ها و روش‌های درمان خاص خود را دارند. این انواع به شدت خمیدگی و ناحیه‌ای که تحت تأثیر قرار گرفته است، مربوط می‌شوند:

۱. انگشت پای چکشی اولیه (Flexible Hammer Toe)

ویژگی‌ها:

  • خمیدگی قابل انعطاف: در این نوع، انگشت به سمت پایین خم شده است، اما هنوز می‌توان آن را به حالت طبیعی برگرداند.
  • درد خفیف‌تر: درد و ناراحتی معمولاً کمتر است و معمولاً به دلیل فشار یا سایش روی انگشت ایجاد می‌شود.

درمان:

  • تمرینات کششی و تقویتی: تمرینات مخصوص برای بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات پا توصیه می‌شود.
  • استفاده از پدها و بالشتک‌ها: برای کاهش فشار و سایش، پدهای مخصوص می‌توانند مفید باشند.
  • تغییر کفش: استفاده از کفش‌های راحت و مناسب که فشار کمتری به انگشتان وارد کند، می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

۲. انگشت پای چکشی ثابت (Rigid Hammer Toe)

ویژگی‌ها:

  • خمیدگی غیرقابل برگشت: در این نوع، انگشت به صورت دائمی و غیرقابل برگشت به سمت پایین خم شده است و معمولاً به دلیل تغییرات دائمی در مفاصل یا تاندون‌ها است.
  • درد و ناراحتی شدیدتر: معمولاً درد و ناراحتی بیشتر است و ممکن است به فعالیت‌های روزمره تداخل کند.
درمان:
  • درمان‌های غیرجراحی: مشابه به نوع اولیه، با استفاده از کفش‌های مناسب، پدها و تمرینات کششی.
  • جراحی: در موارد شدید و ثابت، جراحی ممکن است لازم باشد. این جراحی می‌تواند شامل اصلاح مفاصل، تاندون‌ها، یا استخوان‌ها برای بهبود وضعیت انگشت باشد.

تقسیم‌بندی بر اساس موقعیت:

علاوه بر این تقسیم‌بندی، انگشت پای چکشی می‌تواند بر اساس موقعیت مفصل مورد تأثیر قرار گرفته نیز به دسته‌های زیر تقسیم شود:

  • انگشت پای چکشی نوع میانه (Middle Joint Hammer Toe): خمیدگی در مفصل میانه انگشت اتفاق می‌افتد، که باعث می‌شود انگشت به سمت پایین خم شود.
  • انگشت پای چکشی نوع انتهایی (Distal Joint Hammer Toe): خمیدگی در مفصل انتهایی انگشت رخ می‌دهد و معمولاً انگشت به سمت پایین و جلو خم می‌شود.
  • انگشت پای چکشی نوع پایه (Base Joint Hammer Toe): خمیدگی در مفصل پایه انگشت (نزدیک به پا) اتفاق می‌افتد و ممکن است فشار بیشتری به مفصل پایینی وارد شود.

تشخیص دقیق نوع و موقعیت انگشت پای چکشی توسط پزشک متخصص با معاینه بالینی و در صورت لزوم با استفاده از تصاویر رادیولوژیک انجام می‌شود. درمان مناسب بسته به نوع و شدت ناهنجاری انتخاب می‌شود.

درمان انگشت پای چکشی بسته به شدت ناهنجاری و میزان درد و ناراحتی می‌تواند متفاوت باشد. این درمان‌ها شامل روش‌های غیرجراحی و جراحی هستند:

۱. درمان‌های غیرجراحی:

  • تغییر کفش:
    • پوشیدن کفش‌های راحت و پهن که فضای کافی برای انگشتان دارند، می‌تواند از فشار روی انگشت مبتلا جلوگیری کند. کفش‌های با پاشنه کم و جلوی باز برای کاهش فشار بر انگشتان مناسب‌تر هستند.
  • استفاده از بالشتک‌ها و پدها:
    • پدهای محافظ یا بالشتک‌های مخصوصی که در داخل کفش قرار می‌گیرند، می‌توانند به کاهش فشار روی انگشت و جلوگیری از تشکیل میخچه یا پینه کمک کنند.
  • تمرینات و ورزش‌های کششی:
    • تمرینات کششی و تقویتی می‌توانند به بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات پا کمک کنند.
  • استفاده از آتل یا اسپلینت:
    • آتل‌های مخصوص می‌توانند انگشت را در حالت صاف نگه دارند و از بدتر شدن وضعیت جلوگیری کنند.
  • داروهای ضد التهاب و مسکن:
    •  ممکن است پزشک داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا آسپرین تجویز کند.

۲. درمان‌های جراحی:

  • جراحی اصلاحی:
    •  در این جراحی، پزشک ممکن است تاندون‌ها، مفاصل یا استخوان‌ها را تنظیم یا اصلاح کند تا انگشت به حالت طبیعی بازگردد.
  • آرتروپلاستی یا آرتروزیس:
    • در این روش‌ها، بخشی از استخوان یا مفصل انگشت حذف یا بازسازی می‌شود تا به صاف شدن انگشت کمک کند.
  • قطع تاندون یا لیگامان:
    • در برخی موارد، ممکن است لازم باشد تاندون یا لیگامان‌هایی که باعث خمیدگی انگشت شده‌اند، قطع شوند تا انگشت به حالت صاف بازگردد.

مراقبت‌های پس از درمان:

  • پس از درمان، مراقبت‌های ویژه‌ای مانند استفاده از کفش‌های مناسب، انجام تمرینات کششی و فیزیوتراپی ممکن است توصیه شود تا از بازگشت مشکل جلوگیری شود.

تشخیص زودهنگام و شروع درمان می‌تواند از بدتر شدن انگشت پای چکشی جلوگیری کند و به بازگشت به زندگی بدون درد و ناراحتی کمک کند.

سلامت باشید.

خواندن این مطلب شاید برای شما مفید باشد.

ارسال دیدگاه