شیوع تب دنگی در ایران

در سال ۱۴۰۳، ایران با چالش‌های جدیدی در زمینه شیوع بیماری تب دنگی مواجه شده است. طبق گزارش‌های منتشر شده، تاکنون حدود ۱۲۰ نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند و متأسفانه سه نفر نیز جان خود را از دست داده‌اند. بیشتر موارد ابتلا مربوط به افرادی است که به امارات متحده عربی سفر کرده‌اند و در آنجا به ویروس آلوده شده‌اند. علاوه بر این، گزارش‌هایی از مشاهده پشه ناقل بیماری (پشه آئدس) در شش استان ایران شامل هرمزگان، بوشهر، سیستان و بلوچستان، مازندران، گیلان و گلستان وجود دارد. هرچند تاکنون هیچ مورد آلودگی محلی از طریق این پشه‌ها ثبت نشده است، اما نگرانی‌ها در مورد احتمال گسترش محلی بیماری همچنان وجود دارد.

علائم تب دنگی

بسیاری از افراد ممکن است علامتی نداشته باشند. برخی علائم آن مشابه بیماری‌های دیگر مانند آنفولانزا است. حدود ۴ تا ۱۰ روز بعد از گزش این پشه ممکن است نشانه‌ها ظاهر شوند. علائم بیماری تب دنگی شامل موارد زیر است:

– تب بالا
– سردرد شدید
– درد پشت چشم‌ها
– درد شدید عضلانی و مفصلی
– راش پوستی
– تهوع و استفراغ
– خستگی شدید
– تورم غدد لنفاوی

این علائم معمولاً ۲ تا ۷ روز ادامه دارند.

افرادی که برای بار دوم به این بیماری مبتلا می‌شوند، معمولاً علائم شدیدتری داشته و تب دنگی شدید را تجربه می‌کنند. در این شرایط، بعد از کاهش تب ممکن است”درد شدید شکم، خونریزی لثه یا بینی، استفراغ مداوم، تنفس سریع، خون در استفراغ یا مدفوع، خستگی و بی‌قراری، تشنگی شدید، پوست رنگ‌پریده و احساس ضعف ” ظاهر شود.

بثورات پوستی تب دنگی

بثورات پوستی ناشی از تب دنگی معمولاً ۲ تا ۵ روز پس از شروع تب ظاهر می‌شوند. این بثورات به شکل لکه‌ها و دانه‌های قرمز روی پوست دیده می‌شوند. ممکن است در ابتدا روی صورت ظاهر شوند و سپس به قسمت‌های دیگر بدن مانند تنه و اندام‌ها گسترش یابند. بثورات می‌توانند خارش‌دار باشند و به شکل نقاط خونی زیر پوست (پتشی) دیده شوند. در برخی موارد شدید، ممکن است تاول‌های کوچک نیز ایجاد شود.

علائم تب دنگی در کودکان

علائم تب دنگی در کودکان معمولاً شامل تب ناگهانی و بالا، سردرد شدید، درد پشت چشم‌ها، درد مفاصل و عضلات، حالت تهوع، استفراغ، غدد متورم، و بثورات پوستی است که سه تا چهار روز پس از شروع تب ظاهر می‌شوند. تفاوت علائم بین کودکان و بزرگسالان به‌طور کلی ناچیز است، اما کودکان ممکن است بیشتر دچار علائم غیرخاص مانند تب و بثورات پوستی شوند و کمتر از بزرگسالان دچار درد عضلانی و مفصلی شدید شوند. بیماری در کودکان اغلب با تب بالا شروع می‌شود.

علت تب دنگی

تب دنگی توسط چهار نوع ویروس منتقل می‌شود. سرایت این بیماری از فردی به فرد دیگر نبوده و تنها راه انتقال نیش حشره است. حشره، شخص آلوده به ویروس دنگی را نیش زده و ویروس به بدن پشه منتقل می‌شود؛ سپس از طریق پشه به شخص دیگری سرایت می‌کند. بعد از بهبودی، شما نسبت به این نوع خاص از ویروس برای مدت زمان طولانی مصونیت پیدا می‌کنید، اما نسبت به سه نوع دیگر این ویروس مصون نبوده و ممکن است به آن‌ها مبتلا شوید. ابتلا به این بیماری برای بار دوم یا سوم خطرناک بوده و ممکن است علائم تب دنگی شدید ظاهر شود.

عوامل خطر تب دنگی

– زندگی یا سفر به مناطق گرمسیری: جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و آفریقا بیشترین شیوع این بیماری را دارند.
– ابتلای قبلی به این عفونت: در این شرایط احتمال بروز علائم شدیدتر و نوع جدی تب دنگی افزایش پیدا می‌کند.

تشخیص تب دنگی

تشخیص این بیماری از روی علائم می‌تواند کمی دشوار باشد، زیرا علائم اولیه آن شبیه به آنفولانزا بوده و ممکن است نشانه‌هایی شبیه به بیماری مالاریا یا حصبه هم داشته باشد. به همین دلیل، ابتدا پزشک در مورد سابقه پزشکی و سفر شما سوال می‌کند. سفرهای خود را با جزئیات شرح دهید و تمام مناطقی که به آنجا سفر کرده‌اید را ذکر کنید.

سلامت باشید.

خواندن این مطلب شاید برای شما مفید باشد.