۱۵ مرداد, ۱۴۰۳
اطلاعات بیماری, بیماریهای چشم, تشخیص بیماری, درمان بیماری, کلینیک, مراقبت های پزشکی
0
نابینایی
نابینایی به حالتی اطلاق میشود که در آن شخص قادر به دیدن نیست و ممکن است به صورت کامل (از دست دادن کامل بینایی) یا جزئی (کاهش شدید بینایی) باشد.
دلایل نابینایی
میتوانند بسیار متنوع باشند و شامل عوامل مختلفی از جمله بیماریها، آسیبها، اختلالات ژنتیکی و مشکلات محیطی هستند. در ادامه به برخی از این علل اشاره میکنم:
بیماریها:
- آب مروارید (Cataracts): کدر شدن عدسی چشم که معمولاً با افزایش سن رخ میدهد.
- آب سیاه (Glaucoma): افزایش فشار داخل چشم که میتواند به عصب بینایی آسیب برساند.
- دژنراسیون ماکولا (Macular Degeneration): آسیب به ماکولا، بخشی از شبکیه که برای دید دقیق ضروری است.
- رتینوپاتی دیابتی: آسیب به رگهای خونی شبکیه که ناشی از دیابت است.
- عفونتهای چشمی: عفونتهایی مانند تراخم .
صدمات چشمی:
- آسیبهای فیزیکی: مانند ضربه مستقیم به چشم یا سوختگیهای شیمیایی.
- جراحیهای ناموفق: برخی از جراحیهای چشم ممکن است به مشکلات بینایی منجر شوند.
اختلالات ژنتیکی:
- رتینیت پیگمانتوزا (Retinitis Pigmentosa): یک بیماری ارثی که منجر به تحلیل شبکیه و کاهش تدریجی بینایی میشود.
- نوروپاتیهای ارثی: برخی از اختلالات عصبی ارثی که عصب بینایی را تحت تأثیر قرار میدهند.
مشکلات عصبی:
- آسیب به عصب بینایی: مانند نوروپاتی بینایی.
- آسیب به مغز: ضربههای مغزی یا سکتههای مغزی که مراکز بینایی مغز را تحت تأثیر قرار میدهند.
عوامل محیطی:
- کمبود مواد مغذی: مانند کمبود ویتامین A که میتواند منجر به شبکوری و در موارد شدیدتر به مشکلات بینایی شود.
- قرار گرفتن در معرض نور مضر: مانند نور ماوراء بنفش بدون محافظت مناسب.
سایر عوامل:
- بیماریهای سیستمیک: مانند دیابت و فشار خون بالا که میتوانند بر سلامت چشم تأثیر بگذارند.
- عوامل شغلی و محیطی: مانند مواجهه با مواد شیمیایی یا شرایط نوری نامناسب در محیط کار.
پیشگیری و درمان:
- مراقبتهای منظم چشمی: انجام معاینات دورهای توسط چشمپزشک.
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از ویتامینها و مواد مغذی.
- محافظت از چشمها: استفاده از عینکهای محافظ در مقابل نور خورشید و در محیطهای خطرناک.
- درمان بیماریهای زمینهای: کنترل بیماریهایی مانند دیابت و فشار خون.
علائم
- از دست دادن کامل بینایی: ناتوانی در دیدن اشیاء یا نور.
- کاهش شدید بینایی: دید بسیار ضعیف که با استفاده از عینک یا لنز هم بهبود نمییابد.
- تار شدن دید: دید غیر واضح و مبهم.
- دید تونلی: از دست دادن دید محیطی و حفظ دید مرکزی.
- دید نقطهای: مشاهده نقاط سیاه یا خالی در میدان دید.
- حساسیت به نور: درد یا ناراحتی شدید در مقابل نور روشن.
- دیدن هالهها یا نورهای چشمکزن: مشاهده هالههای نورانی یا نورهای چشمکزن.
- آب مروارید:
- دید تار و مهآلود.
- مشکلات در دیدن رنگها و درخشش نور.
- دو بینی در یک چشم.
- آب سیاه:
- از دست دادن تدریجی دید محیطی (دید تونلی).
- درد چشم و سر.
- قرمزی چشم.
- دژنراسیون ماکولا:
- از دست دادن دید مرکزی.
- دید موجدار یا خطوط کج.
- مشکلات در تشخیص چهرهها.
- رتینوپاتی دیابتی:
- دید نقاط سیاه یا سفید در میدان دید.
- دید تار.
- مشکلات در دید در شب.
- رتینیت پیگمانتوزا:
- از دست دادن دید محیطی.
- مشکلات در دید در شب.
- دید تونلی.
- نوروپاتیهای بینایی:
- کاهش تدریجی یا ناگهانی بینایی.
- تغییر در دید رنگ.
- درد در حرکت چشم.
علائم همراه :
- سردرد: به ویژه در شرایطی که فشار داخل چشم افزایش مییابد.
- حالت تهوع و استفراغ: در مواردی مانند آب سیاه حاد.
- تغییرات رفتاری: مانند افزایش اضطراب و افسردگی به دلیل از دست دادن بینایی.
نکات پیشگیرانه و مراجعه به پزشک:
- معاینات دورهای: مراجعه منظم به چشمپزشک برای بررسی سلامت چشم.
- مراقبت از چشمها: استفاده از عینکهای محافظ در مقابل نور خورشید و در محیطهای خطرناک.
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از ویتامینها و مواد مغذی.
- درمان بیماریهای زمینهای: کنترل دیابت، فشار خون و سایر بیماریهای سیستمیک که ممکن است بر سلامت چشم تأثیر بگذارند.
تشخیص و درمان
به نوع، شدت و علت آن بستگی دارد.
تشخیص
- معاینات چشمی:
- افتالموسکوپی: بررسی شبکیه و عصب بینایی با استفاده از ابزار افتالموسکوپ.
- اسلیت لمپ: بررسی ساختارهای جلویی چشم مانند قرنیه، عنبیه و عدسی.
- تونوگرافی: اندازهگیری فشار داخل چشم برای تشخیص آب سیاه.
- تستهای بینایی:
- آزمون حدت بینایی: بررسی قدرت دیدن جزئیات با استفاده از جداول چشمپزشکی.
- آزمون میدان دید: ارزیابی دید محیطی برای تشخیص مشکلات مرتبط با شبکیه و عصب بینایی.
- تصویربرداری:
- تصویربرداری با توموگرافی نوری (OCT): بررسی ساختارهای شبکیه به صورت دقیق.
- آنژیوگرافی فلورسنسی: بررسی رگهای خونی شبکیه با تزریق ماده رنگی.
- آزمایشات ژنتیکی:
- بررسی برای تشخیص اختلالات ژنتیکی مرتبط با مشکلات مادرزادی.
درمان
- دارودرمانی:
- قطرههای چشمی: برای کاهش فشار داخل چشم در بیماری آب سیاه.
- داروهای ضد ویروسی یا ضد باکتریایی: برای درمان عفونتهای چشمی.
- جراحی:
- جراحی آب مروارید: جایگزینی عدسی کدر با یک عدسی مصنوعی.
- جراحی آب سیاه: برای کاهش فشار داخل چشم و جلوگیری از آسیب بیشتر به عصب بینایی.
- جراحی رتینوپاتی دیابتی: لیزر درمانی برای کنترل رشد غیرطبیعی رگهای خونی شبکیه.
- پیوند قرنیه: جایگزینی قرنیه آسیب دیده با قرنیه اهدا شده.
- استفاده از وسایل کمکی:
- عینکها و لنزها: برای تصحیح مشکلات بینایی.
- وسایل بزرگنمایی: مانند ذرهبینها و دستگاههای بزرگنمایی الکترونیکی.
- وسایل کمک حرکتی: مانند عصاهای سفید و سگهای راهنما.
- تکنولوژیهای نوین:
- ایمپلنتهای شبکیه: دستگاههای الکترونیکی که به بازگرداندن بخشی از دید کمک میکنند.
- عینکهای واقعیت افزوده: برای بهبود توانایی دیدن در برخی موارد خاص.
- توانبخشی و آموزش:
- آموزشهای ویژه: برای کمک به افراد نابینا در استفاده از حواس دیگر و تکنولوژیهای کمکی.
- برنامههای توانبخشی بینایی: برای بهبود مهارتهای زندگی روزمره و استقلال.
- پشتیبانی روانی و اجتماعی:
- مشاوره روانی: برای کمک به افراد و خانوادهها در مقابله با چالشهای روانی و اجتماعی مرتبط با مشکلات .
- گروههای حمایت: برای ارائه پشتیبانی و تبادل تجربیات بین افراد نابینا و کمبینا.
پیشگیری
- مراقبتهای منظم چشمی: انجام معاینات دورهای توسط چشمپزشک.
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از ویتامینها و مواد مغذی.
- محافظت از چشمها: استفاده از عینکهای محافظ در مقابل نور خورشید و در محیطهای خطرناک.
- کنترل بیماریهای زمینهای: مانند دیابت و فشار خون.
تشخیص و درمان به موقع میتواند از پیشرفت بسیاری از مشکلات بینایی جلوگیری کند و کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشد.
سلامت باشید.