پسوریازیس در کودکان

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که معمولاً در بزرگسالان دیده می‌شود، اما ممکن است در کودکان نیز رخ دهد. به طور کلی نادرتر از بزرگسالان است، اما می‌تواند در هر سنی ظاهر شود.سالانه در جهان ۲۰ هزار کودک به این بیماری مبتلا می­شوند که هر کدام علائم مختلف را با شدت­های متفاوت تجربه می­کنند. اما اکثرا از التهابات پوستی به­ همراه خارش زیاد و درد رنج می­برند.ضایعات پوستی ناشی از این بیماری ممکن است در نقاط مختلف بدن کودکان ایجاد شود. اما غالبا اندام­های زیر درگیر می­شوند.

• پسوریازیس سر در کودکان
• پسوریازیس ناخن در کودکان
• پسوریازیس دست و پا
• پسوریازیس تناسلی
• پسوریازیس چین­دار ( نقاطی مانند گردن، آرنج، پشت زانو و کشاله­های ران که چین پوستی وجود دارد )

عامل بروز پسوریازیس

فرایند رشد و مرگ سلول‌های پوست به طور معمول ۲۸ تا ۳۰ روز طول می‌کشد. اما اگر کودک مبتلا به پسوریازیس باشد، سلول‌های پوستی در ناحیهٔ آسیب‌دیده به جای این مدت، طی سه تا چهار روز بالغ می‌شوند. ضایعات برجسته و پوسته‌پوستهٔ ناشی از پسوریازیس در واقع تجمع پوست مرده است. قرمزی هم ناشی از خون اضافی است که به ناحیه پمپاژ می‌شود. دوره‌های عود پسوریازیس قطره‌ای در کودکی گاهی به وسیله یک بیماری مانند سرماخوردگی یا التهاب لوزه شروع می‌شود. صدمات پوستی، مانند خراشیدن یا مالیدن و استرس نیز ممکن است باعث بدتر شدن عارضه شوند. اگر متوجه شدید که کودکتان پوستش را به‌ویژه هنگام خواب می‌خاراند، می‌توانید به دست‌هایش دستکش یا جوراب‌های کوچکی بپوشانید.

علائم 

۱. آکنه‌ای (پسوریازیس اینومراتا):

 یک نوع رایج از پسوریازیس است که اغلب در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود. این نوع پسوریازیس به طور معمول به صورت قطرات کوچک قرمز روی پوست ظاهر می‌شود و ممکن است با یک عفونت گلو مانند فارنژیت استرپتوکوکی آغاز شود.

علائم

– لکه‌های کوچک و قرمز: این لکه‌ها معمولاً روی تنه و اندام‌ها ظاهر می‌شوند و ممکن است پوسته‌های نازکی روی آنها باشد.
– خارش: بسیاری از کودکان ممکن است از خارش شکایت کنند.
– ناحیه‌های مختلف بدن: این لکه‌ها می‌توانند در هر ناحیه‌ای از بدن، شامل پوست سر، آرنج، زانو و پشت دیده شوند.

عوامل تحریک‌کننده

– عفونت‌های باکتریایی: عفونت‌های استرپتوکوکی گلو یکی از عوامل رایج تحریک‌کننده هستند.
– استرس: استرس می‌تواند باعث تحریک و تشدید علائم شود.
– آسیب به پوست: زخم‌ها و آسیب‌های پوستی می‌توانند به عنوان یک عامل تحریک‌کننده عمل کنند.

تشخیص

تشخیص پسوریازیس قطره‌ای معمولاً از طریق معاینه بالینی توسط پزشک صورت می‌گیرد. در برخی موارد، پزشک ممکن است نیاز به انجام بیوپسی پوست داشته باشد تا تشخیص را تایید کند.

درمان

درمان پسوریازیس قطره‌ای می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

– کرم‌ها و پمادهای موضعی: استفاده از کرم‌ها و پمادهای کورتیکواستروئیدی برای کاهش التهاب و خارش.
– نور درمانی: استفاده از نور فرابنفش (UV) برای کاهش علائم.
– داروهای خوراکی: در موارد شدید، ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی نیاز باشد.
– آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر پسوریازیس ناشی از عفونت استرپتوکوکی باشد، ممکن است پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

مدیریت و مراقبت

– مرطوب نگه داشتن پوست: استفاده از مرطوب‌کننده‌ها برای جلوگیری از خشکی و ترک‌خوردگی پوست.
– پرهیز از عوامل تحریک‌کننده: مانند استرس و آسیب به پوست.
– پیروی از دستورات پزشک: استفاده منظم از داروها و کرم‌های تجویز شده توسط پزشک.

اگر کودک شما علائم پسوریازیس قطره‌ای را نشان می‌دهد، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای مدیریت و کاهش علائم تعیین شود.

۲. پسوریازیس گتالوز:

یکی از انواع رایج پسوریازیس است که بیشتر در کودکان و نوجوانان ظاهر می‌شود. این نوع پسوریازیس با لکه‌های کوچک، قرمز و قطره‌ای شکل روی پوست مشخص می‌شود و اغلب به دنبال یک عفونت گلو مانند فارنژیت استرپتوکوکی آغاز می‌شود.

علائم

– لکه‌های کوچک قرمز: این لکه‌ها معمولاً اندازه‌ای بین ۱ تا ۱۰ میلی‌متر دارند و به صورت گسترده روی تنه و اندام‌ها ظاهر می‌شوند.
– پوسته‌ریزی: لکه‌ها ممکن است با پوسته‌های نازک سفید یا نقره‌ای پوشیده شوند.
– خارش: ممکن است خارش داشته باشد، اگرچه در همه موارد اینگونه نیست.
– ناحیه‌های مختلف بدن: این لکه‌ها می‌توانند در نواحی مختلف بدن مانند تنه، بازوها، پاها و پوست سر ظاهر شوند.

عوامل تحریک‌کننده

– عفونت‌های باکتریایی: عفونت‌های استرپتوکوکی گلو یکی از عوامل شایع تحریک‌کننده پسوریازیس قطره‌ای هستند.
– استرس: استرس می‌تواند علائم پسوریازیس را تشدید کند.
– آسیب به پوست: هر نوع زخم یا آسیب به پوست می‌تواند علائم را بدتر کند.

تشخیص

تشخیص پسوریازیس قطره‌ای معمولاً از طریق معاینه بالینی توسط پزشک صورت می‌گیرد. در موارد خاص، پزشک ممکن است بیوپسی پوست را برای تایید تشخیص انجام دهد.

درمان

درمان پسوریازیس قطره‌ای ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– کرم‌ها و پمادهای موضعی: استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی، آنالوگ‌های ویتامین D و مرطوب‌کننده‌ها.
– نور درمانی: استفاده از نور فرابنفش (UV) به ویژه UVB برای کاهش علائم.
– داروهای خوراکی یا تزریقی: در موارد شدید، ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی مانند متوترکسات، سیکلوسپورین یا بیولوژیک‌ها تجویز شوند.
– آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر عفونت استرپتوکوکی عامل تحریک‌کننده باشد، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.

مدیریت و مراقبت

– مرطوب نگه داشتن پوست: استفاده از مرطوب‌کننده‌ها برای جلوگیری از خشکی و ترک‌خوردگی پوست.
– پرهیز از عوامل تحریک‌کننده: مانند استرس، آسیب به پوست و عفونت‌های باکتریایی.
– پیروی از دستورات پزشک: استفاده منظم از داروها و کرم‌های تجویز شده توسط پزشک.

مراجعه به پزشک متخصص پوست برای تعیین برنامه درمانی مناسب و مشاوره در مورد مدیریت علائم بسیار مهم است. با مدیریت مناسب، می‌توان علائم پسوریازیس قطره‌ای را کاهش داد و کیفیت زندگی کودک را بهبود بخشید.

علل دقیق پسوریازیس در کودکان نامعلوم است، اما فرضیه‌هایی وجود دارد که ممکن است موجب ظاهر این بیماری در آنها شوند، مانند ژنتیک، عوامل محیطی و سیستم ایمنی. برای تشخیص و درمان دقیق پسوریازیس در کودکان، بهتر است با پزشک متخصص پوست مشاوره کنید تا برنامه درمانی مناسبی برای فرد خاص شما تعیین شود.

سلامت باشید.

مطالعه این مطلب شاید برای شما مفید باشد.