سینه پهلو یا ذات‌الریه

سینه پهلو، ذات‌الریه یا پنومونی یک عفونت التهابی درون ریه‌ها است که ممکن است توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها یا سایر میکروب‌ها ایجاد شود. این عفونت می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت ریه‌ها داشته باشد و در صورت عدم درمان مناسب، مشکلات جدی و حتی خطرناک شود.

علائم ذات الریه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. تب و لرز:
– افزایش دمای بدن به صورت ناگهانی.

۲. سرفه:

– سرفه که ممکن است با تولید عصاره ریه‌ای همراه باشد.

۳. تنگی نفس:
– مشکل در تنفس و احساس تنگی نفس.

۴. درد در سینه:
– درد یا ناراحتی در ناحیه سینه، که ممکن است با تنفس یا حرکت بدن تشدید شود.

۵. خستگی و ضعف عمومی:
– احساس خستگی شدید و ضعف عمومی.

۶. کاهش شهوت غذا:
– افت‌‌ در اشتها و شهوت به غذا.

۷. سرگیجه:
– احساس سرگیجه یا گیجی.

عوامل خطر می‌توانند، سیستم ایمنی ضعیف، بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا بیماری‌های قلبی و ریه، سیگار کشیدن، و حتی ب مصرف داروها (مثل استفاده از داروهای سرطانی) باشند.

سینه پهلو یا ذات‌الریه می‌تواند به دلیل انواع مختلف میکروب‌ها ایجاد شود. عفونت ممکن است توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها یا سایر میکروب‌ها ایجاد شود. در زیر علل اصلی ذات الریه تفصیل داده شده‌اند:

۱. باکتری‌ها:
– Streptococcus pneumoniae (پنوموکوک):

این باکتری یکی از علت‌های شایع پنومونی است.
– Haemophilus influenzae:

یک باکتری معمولاً در نوزادان و کودکان یافت می‌شود.
– Mycoplasma pneumoniae:

یک نوع باکتری بدون دیواره سلولی که عمدتاً در بزرگترین گروه سنی مشهود است.

۲. ویروس‌ها:
– Influenza virus (ویروس آنفلوآنزا):

این ویروس ممکن است ذات الریه ویروسی ایجاد کند.
– Respiratory syncytial virus (RSV):

در کودکان کوچک ممکن است به عنوان علت بیماری مشاهده شود.

۳. قارچ‌ها:
– Pneumocystis jirovecii:

در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، این قارچ می‌تواند عفونت ریه‌ها را ایجاد کند.

۴. آلودگی‌ها:
– آلودگی هوا یا تماس با مواد شیمیایی ممکن است به عنوان عوامل مساعد برای ایجاد بیماری مورد نظر باشد.

۵. بیماری‌های مزمن:
– افرادی با بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، بیماری‌های ریه و غیره، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.

۶. سیگار:
– سیگار کشیدن می‌تواند سیستم ایمنی را ضعیف کند و بر احتمال ابتلا به بیماری تأثیر بگذارد.

۷. سن:
– افراد بالای ۶۵ سال یا کودکان کوچک به دلیل سیستم ایمنی ضعیف‌تر در خطر بیشتری قرار دارند.

پنومونی معمولاً از طریق تنفس هوازی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود و از اهمیت واکسیناسیون در جلوگیری از برخی انواع پنومونی نیز برخوردار است.

تشخیص و درمان :

تشخیص سینه پهلو عمدتاً بر اساس علائم بالینی، تاریخچه بیماری، و انجام تست‌ها و تصاویر پزشکی انجام می‌شود. در زیر، مراحل تشخیص بیماری توضیح داده شده‌اند:

۱. مصاحبه پزشکی (تاریخچه بیماری):
– پزشک ابتدا با بیمار مصاحبه می‌کند تا جزئیاتی از علائم، زمان شروع بیماری، شدت علائم، و عوامل خطری مثل سابقه سیگار کشیدن، بیماری‌های مزمن، و وضعیت ایمنی بیمار را بدست آورد.

۲. بررسی فیزیکی:
– پزشک با انجام بررسی فیزیکی، به ویژه بررسی ریه‌ها و قلب، علائمی نظیر تنفس سریع، صداهای خشن یا خردلی در ریه‌ها، تنفس سطحی، تپش قلب، و تورم در نواحی مختلف بدن را بررسی می‌کند.

۳. آزمایش‌های خون و تصاویر مختلف:

انجام آزمایش‌های خون مانند تعداد سفیدی‌خون، CRP (پروتئین واکنش التهابی)، و سایر آزمایش‌های مرتبط با التهاب. انجام تصاویر از ریه‌ها مثل ایکس-ری ریه و یا سی‌تی اسکن (CT scan) که می‌تواند بهترین تصویر را از آسیب ریه ارائه دهد.

۴. آزمایش‌های اختصاصی:

– آزمایش ادرار:

برخی از عوامل خاص ذات الریه ، مانند Legionella یا Streptococcus pneumoniae، با آزمایش ادرار تشخیص داده می‌شوند.– آزمایش‌های تنفسی:

در بعضی موارد، انجام آزمایش‌های تنفسی مثل تست چندگانه تنفسی (PFT) ممکن است مفید باشد.

۵. کشت و سلول‌زنی:
– اگر لازم باشد، نمونه‌های خلط یا خون ممکن است برای کشت باکتری و تعیین نوع میکروب انجام شود.

تشخیص دقیق ذات الریه نیازمند همکاری متخصصان مختلف از جمله پزشکان عمومی، پزشکان داخلی، یا متخصصان ریه است. اهمیت انجام تشخیص سریع و شروع به درمان مناسب در صورت بیماری بالاست، زیرا درمان زودهنگام می‌تواند از پیشروی بیماری جلوگیری کرده و عوارض جدی‌تر را کاهش دهد.

درمان ذات الریه معمولاً شامل آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های باکتریایی، داروها برای کنترل علائم، و استراحت به فرد مبتلا می‌شود. در موارد خاص، احتیاج به بستری در بیمارستان نیز ممکن است باشد، به ویژه اگر وضعیت بیماری جدی باشد. همچنین، واکسیناسیون منظم مخصوصاً در افراد با خطر بالا، می‌تواند به پیشگیری از برخی از انواع عفونت‌های پنومونی کمک کند.

سلامت باشید.