علائم بیماریهای قلبی چیست
علائم بیماریهای قلبی شامل یک مجموعه از اختلالات قلبی هستند که انواع مختلف دارد. یک گروه از بیماریها وجود دارد که در قلب یا رگها (شامل سرخرگها، مویرگها و سیاهرگها) ظاهر میشوند. از جمله بیماریهای قلبی، بیماریهای عروقی مغز و کلیه، و بیماریهای شریانی.
همیشه درد شدید قفسه سینه که به دنبالش به زمین بیفتید، مانند آنچه در فیلمها میبینید، اتفاق نمیافتد. بعضی از علائم مشکل قلبی حتی در قفسه سینه هم ایجاد نمیشوند. بنابراین، همیشه تشخیص برای متخصص قلب آسان نیست. علاوه بر سکته قلبی بیماری های قلبی دیگر شامل موارد زیر است:
۱. بیماری شریانهای کرونری
از بیماریهای قلبی، بیماری ایسکمیک قلب و بیماری شریانهای کرونری یک حالت پاتولوژیک است که شامل مسدودیت شریانهای کرونری میشود. این شریانها خون را به عضله قلب منتقل میکنند. این بیماری معمولاً ناشی از تجمع پلاک چربی، کلسیم، و سایر مواد در دیوارهای شریانهاست. نشانههای بیماری شامل درد یا فشار در قفسه سینه (درد قلبی)، تپش قلب، ضیافت نفس، خستگی ناشی از فعالیت، و حتی در برخی موارد، حملات قلبی باشد. تشخیص و مدیریت بیماری شریانهای کرونری ممکن است نیازمند انجام آزمونهای تصویربرداری یا تستهای خونی مانند باشد. درمان این بیماری ممکن است شامل داروها، روشهای جراحی مانند آنژیوپلاستی یا عمل جراحی شریانهای کرونری (CABG)، و تغییرات در سبک زندگی باشد. از اقدامات پیشگیرانه نیز میتوان به مداومت در فعالیت ورزشی، حفظ وزن سالم، مدیریت فشار خون و قند خون، و اجتناب از مصرف تنباکو و مواد مخدر اشاره کرد.
۲. کاردیومیوپاتی – بیماری عضله قلب
بیماری است که نحوی عملکرد عضله قلب را تحت تأثیر قرار میدهد. در این حالت، عضله قلب (میوکارد) به نحوی آسیب میبیند که قابلیت انجام وظایف خود را از دست میدهد. این بیماری ممکن است منجر به ضعف عضلانی قلب شود و علائم متنوعی ایجاد کند.
علائم و نشانههای کاردیومیوپاتی ممکن است شامل:
– ضعف عضلانی قلب، که باعث مشکلات در انتقال خون به اندامها میشود.
– تپش قلب نامنظم یا تغییرات در ضربان قلب.
– آبسه در اندامها به دلیل اختلال در دفع آب از بدن.
– خستگی و ضعف مداوم.
– تنفس سریع یا مشکل در تنفس.
از جمله عوامل بیماری ژنتیک، عفونتها، مسمومیتها، مصرف مواد مخدر، و برخی بیماریهای مزمن. تشخیص بیماری معمولاً با استفاده از آزمونهای تصویربرداری و گاهی نیاز به بیوپسی قلب است. درمان کاردیومیوپاتی شامل داروها، تغییرات در سبک زندگی، و در موارد شدیدتر، ترتیب عمل جراحی مانند نصب دستگاههای تنظیم ضربان قلب (پیسمیکر) یا حتی انتقال قلب میشود.
۳. بیماری قلبی فزونتنش یا پس از افزایش فشار خون
از دیگر بیماری های قلبی بیماری قلبی فزون تنش است که حالت پاتولوژیک است که ناشی از افزایش فشار خون به مدت طولانی بر روی دیوارهای عروق خونی قلب میباشد. این افزایش فشار ممکن است باعث ضعف و ضخیم شدن دیوارهای بطن چپ قلب شود که در نتیجه، عضله قلب آسیب میبیند و عملکرد آن مختلف میشود.
علائم و نشانههای بیماری قلبی فزونتنش شامل:
– درد یا ناراحتی در قفسه سینه که معمولاً در ناحیهٔ قلب احساس میشود.
– ضیافت نفس و کم آهنگی تنفسی.
– خستگی، ضعف و احساس ناتوانی.
– تپش قلب نامنظم یا افزایش ضربان قلب.
– سرفه، به ویژه در شب.
– تورم در اندامها، به خصوص پاها و کاحلها.
علل بیماری فزونتنش شامل فشار خون بالا به مدت طولانی، بیماریهای کلیوی، دیابت، استفاده از مواد مخدر، و عوامل ژنتیک میشوند. برای مدیریت بیماری فزونتنش، پزشک ممکن است از آزمونهای تصویربرداری استفاده کند. درمان شامل داروهای کنترل فشار خون، تغییرات در سبک زندگی (مانند کاهش مصرف نمک و تغییرات در رژیم غذایی)، و در موارد شدیدتر، رویههای جراحی مانند عمل جراحی شریانها میشود.
۴. نارسایی قلب
یک وضعیت پاتولوژیک است که هنگامی اتفاق میافتد که قلب قادر به پمپاژ به میزان کافی خون به اندامها برای تأمین نیازهای بدن نمیباشد. این مشکل ممکن است از عدم توانایی بطنهای قلب در انقباض به شکل صحیح (نارسایی قلب انقباضی) یا عدم توانایی در پر کردن به میزان کافی دیوارههای قلب (نارسایی قلب پرکننده) ناشی شود.
علائم و نشانههای نارسایی قلب شامل:
– ضیافت نفس، به ویژه در فعالیتهای روزمره.
– خستگی و ضعف مداوم.
– تورم در اندامها، به خصوص پاها و کاحلها.
– درد یا ناراحتی در قفسه سینه.
– سرفه خشک یا با قطرههای خون (ممکن است به دلیل ترشح مایعات به ریهها باشد).
– تپش قلب نامنظم یا افزایش ضربان قلب.
– افزایش وزن ناگهانی.
علل نارسایی قلب ممکن است شامل فشار خون بالا، بیماریهای قلبی مانند بیماری شریانهای کرونری، بیماریهای کلیوی، دیابت، و عوامل ژنتیک باشد.
برای تشخیص نارسایی قلب، تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرافی انجام میدهند. درمان نارسایی قلب شامل داروهای کنترل فشار خون، دیورتیکها، داروهای تقویت عضلات قلب، و تغییرات در سبک زندگی (مانند تغییرات در رژیم غذایی و افزایش فعالیت ورزشی) میشود.
۵. فشار خون بالا
وضعیتی است که فشار خون شخص به مقادیر زیادی افزایش مییابد. این وضعیت ممکن است برای مدت طولانی بدون نشانههای آشکار باشد و در صورت عدم کنترل و درمان، مشکلات جدی به دنبال داشته باشد. فشار خون بالا معمولاً به عنوان فشار خون با سه ارقام اعلام میشود: فشار خون سیستولیک (فشار در لحظه انقباض قلب) به علاوه فشار خون دیاستولیک (فشار در لحظه استراحت قلب)، واحد آن به میلیمتر جیوه (mmHg) است.
علائم و نشانههای فشار خون بالا ممکن است شامل:
– سردرد مزمن.
– خستگی و ضعف.
– چشمان قرمز یا خسته.
– اشکال در دید مثل اختلال در دید شب یا دیده شدن “نقاط سیاه”.
– خواب آلودگی.
– اختلال در تمرکز یا حافظه.
– درد ناشی از ضربان قلب سریع یا نامنظم.
فشار خون بالا میتواند علائمی خفیف تا شدید داشته باشد و برای مدت زمان طولانی بدون تشخیص و درمان مناسب، به مشکلات جدی مانند بیماریهای قلبی، سکته مغزی، یا مشکلات کلیوی منجر شود. برای تشخیص و مدیریت فشار خون بالا، اندازهگیری فشار خون، آزمونهای خون، استفاده کند. درمان شامل تغییر در رژیم غذایی و افزایش فعالیت ورزشی، مصرف داروهای کنترل فشار خون است.
۶. فشار خون پایین
از بیماری های قلبی، فشار خون انخفاضی وضعیتی است که فشار خون شخص به مقادیر غیرعادی و کمتر از حد معمول میرسد. این وضعیت ممکن است باعث کاهش تأمین خون به اندامها و افت کارایی سیستم قلبی-عروقی شود. فشار خون پایین معمولاً با دو عدد ارائه میشود: فشار خون سیستولیک (فشار در لحظه انقباض قلب) به علاوه فشار خون دیاستولیک (فشار در لحظه استراحت قلب)، است.
علائم و نشانههای فشار خون پایین ممکن است شامل:
– سردرد.
– گیجی یا سرگیجه.
– احساس ضعف یا خستگی.
– افتادگی یا احساس ناتوانی.
– افت کنترل بر روی عضلات و لرزش.
– افتادگی فشار خون بعد از تغییرات از حالت نشسته به ایستاده (اختلاف فشار خون هنگام تغییر وضعیت بدن).
– احساس اشباع زودهنگام یا تهوع.
علل فشار خون پایین ممکن است متنوع باشد و شامل اشکال مختلف نارسایی قلبی، افت حجم خون (مثل در صورت خونریزی شدید یا شوک)، عدم کارکرد صحیح عروقی (مثل در برخی بیماریهای عروقی)، مشکلات در سیستم عصبی، یا حتی عوامل خارجی مانند افت کمیاب آب و نمک در بدن. درمان این وضعیت بستگی به علت اصلی دارد و ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی، مصرف مایعات بیشتر، استفاده از داروها باشد.
۷. آریتمی قلب – نامنظمی ضربان قلب
ضربان قلب به نحوی غیرعادی و نامنظم انقباض پیدا میکند. این وضعیت ممکن است شامل افزایش یا کاهش تعداد ضربان قلب نیز باشد. آریتمی میتواند به صورت گذرا یا مزمن باشد و ممکن است از عوامل مختلفی ناشی شود از جمله مشکلات در سیستم برقی قلب، آسیب به عضله قلب، یا عوامل دیگری که تأثیری بر فعالیت الکتریکی قلب دارند.
علائم و نشانههای آریتمی قلب ممکن است شامل:
– تپش قلب نامنظم یا نامعمول.
– احساس نوسانات قلبی یا سکوت قلبی موقت.
– احساس خفگی یا بروز آنژین صدری.
– سرگیجه یا احساس گیجی.
– احساس خستگی یا ضعف.
– درد یا ناراحتی در قفسه سینه.
انواع مختلف آریتمی قلب وجود دارد از جمله فیبریلاسیون دهلیزی (AFib)، تاکیکاردیا، برادیکاردیا، و ورمیفنتریکولار. هر یک از این نوعها به وضعیت خاصی از نامنظمی ضربان قلب اشاره دارند. برای تشخیص و مدیریت آریتمی قلب، پزشک الکتروفیزیولوژی قلب، الکتروکاردیوگرافی (ECG یا EKG)، هولتر مانیتورینگ (نظارت بر فعالیت قلب به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت) استفاده کند. درمان ممکن است شامل داروها، روشهای جراحی (مثل عمل جراحی روی قلب)، یا درمانهای فیزیکی باشد.
۸. بیماریهای التهابی قلب
به گروهی از بیماریها اطلاق میشود که در آنها عضله قلب به عنوان نتیجهٔ واکنش التهابی دچار آسیب میشود. این بیماریها ممکن است منجر به اختلالات جدی در عملکرد قلب شوند و نیاز به درمان داشته باشند. چند نمونه از بیماریهای التهابی قلب عبارتند از:
- اندوکاردیت:
– توضیح: التهاب لایهٔ درونی قلب (اندوکارد) به دلیل عفونت باکتری، ویروس، یا سایر میکروارگانیسمها رخ میدهد.
– علائم: تب، خستگی، تپش قلب، درد یا حساب، و تغییرات در ضربان قلب.
– درمان: معمولاً نیاز به مصرف آنتیبیوتیکها و درمان عوارض و مشکلات قلبی میباشد. - کاردیومایلتیس روماتیسمی:
– توضیح: نتیجهٔ یک عفونت حلقها به نام استرپتوکوکوس A میباشد که به افراد حساس ممکن است ایجاد آسیب در عضله قلب بر گرداند.
– علائم: درد مفاصل، تب، تورم مفاصل، و تغییرات در عملکرد قلب.
– درمان: معمولاً شامل دورههای طولانی مدت آنتیبیوتیکها و کنترل علائم است. - آندومایوکاردیت:
– توضیح: در این بیماری، یک قسمت از عضله قلب (مایوکارد) به عنوان نتیجهٔ عفونت میکروارگانیسمها آسیب میبیند.
– علائم: تب، سرفه، خستگی، تنگی نفس، و درد در قفسه سینه.
– درمان: بستگی به عامل عفونتی دارد و شامل آنتیبیوتیکها و درمان علائم است.
برای تشخیص و درمان بیماریهای التهابی قلب، معمولاً نیاز به مشاوره با پزشک قلب و انجام آزمونهای تصویربرداری و آزمایشهای خونی است. مداومت در دنبالهگیری و پیروی از راهنماییهای پزشک برای مدیریت بیماری اهمیت دارد.
۹. اندوکاردیت – التهاب لایهٔ درونی قلب یا درونشامه قلب
به التهاب لایهٔ درونی قلب یا درونشامه قلب اشاره دارد. این بیماری معمولاً به عنوان نتیجهٔ عفونت باکتری، ویروس، قارچ یا سایر میکروارگانیسمها در لایهٔ درونی (اندوتلیوم) دیوارهٔ قلبی تشکیل میشود.
علائم و نشانهها:
علائم اندوکاردیت میتوانند متنوع باشند و به طور گستردهای در بدن تأثیر بگذارند. برخی از علائم رایج شامل موارد زیر میشوند:
– تب با مشخصات خاص که به عنوان “تب اندوکاردیت” شناخته میشود.
– خستگی و ضعف عمومی.
– تغییرات در ضربان قلب یا تپش قلب نامنظم.
– خسارت به ساختارهای قلبی مانند دریچهها، میوکارد (عضلهٔ قلب)، یا لایهٔ درونی قلب.
عوامل خطر:
– عفونتها: بیشتر موارد اندوکاردیت به عنوان نتیجهٔ عفونت باکتریان ایجاد میشود، خصوصاً در صورت وجود عفونت در دهان (مانند التهاب لثه یا دندانها).
– عملیات جراحی قلب: بیمارانی که عمل جراحی قلب انجام دادهاند، خصوصاً با کاردیومیوپاتی تشخیص دادهشده، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
– استفاده از مواد مخدر: مصرف مواد مخدر و تزریق مواد به ویژه اگر از وسایل آلترناتیو مشترک استفاده شود، عامل خطری برای اندوکاردیت است.
درمان:
– آنتیبیوتیکها: درمان اصلی اندوکاردیت معمولاً شامل مصرف آنتیبیوتیکها به مدت معین است.
– درمان عوارض: درمان نشانهها و عوارض مانند مشکلات قلبی، تب، و سایر علائم.
– جراحی: در موارد شدیدتر، نیاز به جراحی برای تعمیر ساختارهای قلبی تخریبشده ممکن است.
پیگیری منظم با پزشک بسیار اهمیت دارد تا بهبودی کامل حاصل شود و از عود بیماری جلوگیری گردد.
۱۰. کاردیومگالی ملتهب
به وضعیتی اشاره دارد که عضله قلب (میوکارد) بزرگ و التهابی میشود. این وضعیت معمولاً ناشی از عواملی مانند عفونتها، بیماریهای التهابی، یا تغییرات در سیستم ایمنی بدن است. در این حالت، عضله قلب ممکن است بزرگ شود و از عملکرد طبیعی خود انحراف کند.
علائم و نشانهها:
علائم کاردیومگالی ملتهب میتوانند متنوع باشند و به عوامل موجب و نحوهٔ تأثیر گذاری بستگی دارند. برخی از علائم ممکن شامل:
– درد یا ناراحتی در قفسه سینه.
– تنگی نفس یا صدای سختی در تنفس.
– خستگی و ضعف عمومی.
– تپش قلب یا تغییرات در ضربان قلب.
– سردرد و سرگیجه.
عوامل خطر:
– عفونتها: عفونتهای باکتریایی یا ویروسی میتوانند به وضعیت کاردیومگالی ملتهب منجر شوند.
– بیماریهای التهابی: برخی از بیماریهای التهابی مانند روماتیسم مفصلی یا بیماریهای التهابی روده میتوانند به این وضعیت ارتباط داشته باشند.
– تغییرات در سیستم ایمنی: نقص در سیستم ایمنی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به کاردیومگالی ملتهب شود.
درمان:
درمان کاردیومگالی ملتهب بستگی به علت اصلی و شدت وضعیت دارد. ممکن است شامل:
– داروها: آنتیبیوتیکها در صورت عفونت، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا استروئیدها برای کاهش التهاب، و داروهای دیگر مرتبط با علائم باشد.
– مدیریت علائم: کنترل علائم مانند درد و تنگی نفس.
– درمان علت اصلی: در صورت وجود بیماری خاص یا عامل موجب، درمان آن عامل ممکن است لازم باشد.
– پیگیری منظم: پزشک ممکن است نیاز به پیگیری منظم داشته باشد تا علائم وضعیت بهبود یابد.
۱۱. التهاب عضله قلب
میوکارد (عضله قلب) به صورت التهابی و آسیب دیده است. این وضعیت ممکن است نتیجهٔ عوامل مختلفی باشد، از جمله عفونتهای ویروسی یا باکتریایی، عفونتهای پارازیتی، و یا عوامل دیگری که باعث تحریک سیستم ایمنی و واکنش التهابی در عضله قلب میشوند.
علائم و نشانهها:
علائم التهاب عضله قلب میتوانند متنوع باشند و به عوامل موجب و نحوهٔ تأثیر گذاری بستگی دارند. برخی از علائم ممکن شامل:
– درد یا ناراحتی در قفسه سینه.
– تنگی نفس یا صدای سختی در تنفس.
– تپش قلب یا تغییرات در ضربان قلب.
– خستگی و ضعف عمومی.
– تب و علائم یبوست یا عفونت.
عوامل خطر:
– عفونتها: عفونتهای ویروسی مانند کوکساکی، عفونتهای باکتریایی نظیر سیفیلیس یا گلندریایی، و عفونتهای پارازیتی ممکن است باعث التهاب عضله قلب شوند.
– بیماریهای ایمنی: بیماریهای ایمنی مانند بیماریهای التهابی مفصلی یا سیستمیک نیز میتوانند به این وضعیت مرتبط باشند.
– عوامل محیطی: افرادی که در معرض به دخانیات، آلودگی هوا، یا عوامل محیطی آلرژنی هستند، ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار گیرند.
درمان:
درمان التهاب عضله قلب معمولاً به علت اصلی و شدت وضعیت بستگی دارد. ممکن است شامل:
– داروها: مصرف آنتیبیوتیکها در صورت عفونت، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا استروئیدها برای کاهش التهاب، و داروهای دیگر مرتبط با علائم باشد.
– مدیریت علائم: کنترل علائم مانند درد و تنگی نفس.
– درمان علت اصلی: در صورت وجود بیماری خاص یا عامل موجب، درمان آن عامل ممکن است لازم باشد.
– پیگیری منظم: پزشک ممکن است نیاز به پیگیری منظم داشته باشد تا علائم وضعیت بهبود یابد.
۱۲. نارسایی دریچه قلب
به وضعیتی اطلاق میشود که دریچههای قلب (دریچههای میترال و تریکوسپید) بهطور نادرست کار میکنند و نقص در بسته شدن یا باز شدن این دریچهها وجود دارد. این نارسایی میتواند در دو نوع اصلی باشد: نارسایی دریچه میترال و نارسایی دریچه تریکوسپید.
علائم و نشانهها:
علائم نارسایی دریچه قلب ممکن است بر اساس نوع نارسایی و شدت آن متغیر باشند. برخی از علائم شایع شامل:
– تنفس سریع یا سختی در تنفس، به ویژه با فعالیت فیزیکی.
– خستگی و ضعف عمومی.
– تپش قلب یا نامنظم بودن ضربان قلب.
– سرفه یا آواز پنهان.
– سفتی یا گندزدایی در نواحی مختلف بدن به دلیل افتراق خون.
– احتمالاً درد در ناحیه قلب.
عوامل خطر:
– بیماریهای قلبی: بیماریهای دیگری که به قلب آسیب میزنند، میتوانند عامل خطر نارسایی دریچه قلب باشند.
– عفونتها: عفونتهای قلبی مانند تب روماتیسمی میتوانند به نارسایی دریچه قلب منجر شوند.
– تروما : آسیب به قلب نیز ممکن است نارسایی دریچه را ایجاد کند.
– خراشهای قلبی: خراشهایی که دریچهها را خراشیده و تغییر شکل آنها را ایجاد کرده باشند.
درمان:
درمان نارسایی دریچه قلب بستگی به نوع نارسایی، شدت، علائم موجود و وضعیت کلی بیمار دارد. درمانهای ممکن شامل:
– داروها: ممکن است داروهایی برای کنترل علائم نارسایی دریچه قلب و بهبود عملکرد قلب مصرف شود.
– جراحی: در برخی موارد، جراحی برای تعمیر یا جایگزینی دریچه قلب مورد نیاز باشد.
– تغییرات در سبک زندگی: تغییرات در سبک زندگی شامل تغییرات در رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی، و کنترل فشار خون میتوانند مفید باشند.
پزشک معالج، بر اساس تشخیص و ویژگیهای بیمار، روش درمان مناسب را تعیین میکند. پیگیری منظم با پزشک بسیار اهمیت دارد تا بهبود وضعیت بیمار دنبال شود.
۱۳. تب روماتیسمی
یک بیماری التهابی است که به طور اصلی در افراد جوانان پس از عفونت باکتریایی با نام استرپتوکوکوس گروه A رخ میدهد. این بیماری میتواند به اندازه کافی جدی باشد که ساختارهای مختلف قلب، مفاصل، و بافتهای نرم را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم و نشانهها:
علائم تب روماتیسمی ممکن است متنوع باشند و شدت آنها بر اساس اثرات بیماری بر انواع مختلف بافتها باشد. برخی از علائم شایع شامل:
– تب و تبخال (لرز) بدن.
– درد و تورم در مفاصل.
– آسیب به ساختارهای قلبی مانند دریچهها و دیوارههای قلب.
– احتمالاً آسیب به بافتهای نرم مثل پوست.
عوامل خطر:
– عفونت باکتریایی: عفونت با استرپتوکوکوس گروه A معمولاً پیشینه عفونت تب روماتیسمی است.
– سن: تب روماتیسمی به طور عمده در افراد زیر ۲۵ سال و به خصوص کودکان و نوجوانان رخ میدهد.
– عوامل ژنتیک: وجود سوابق خانوادگی از تب روماتیسمی میتواند افراد را به خطر ابتلا به این بیماری قرار دهد.
درمان:
درمان تب روماتیسمی معمولاً شامل مراقبتهای دارویی و مدیریت علائم است. درمانهای ممکن شامل:
– آنتیبیوتیکها: برای کنترل و بهبود عفونت باکتریایی.
– داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): برای کاهش التهاب و درد.
– کورتیکواستروئیدها: در موارد شدیدتر برای کنترل التهابات شدیدتر.
– داروهای کنترل علائم: مانند داروهای ضدتشنج (در مواردی که حرکت ویژه دچار آسیب شده باشد).
پزشک معالج باید نقشهای برای مداومت درمان و کنترل علائم به مدت طولانی تر ارائه دهد. درمان به موقع و مداومت در پیگیری با پزشک میتواند کمک به جلوگیری از عود تب روماتیسمی و کاهش اثرات آن روی ساختارهای حیاتی مانند قلب داشته باشد.
۱۴. پریکاردیت حاد
پریکاردیوم (غشاء حاشیه قلب) به شدت ملتهب میشود. این وضعیت ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله عفونتها، آسیب به قلب، یا برخی از بیماریهای التهابی. در حالت پریکاردیت حاد، پریکاردیوم تورم میشود و این موجب ایجاد درد و علائم دیگر میشود.
علائم و نشانهها:
علائم پریکاردیت حاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– درد در قفسه سینه که ممکن است به یک یا هر دو شانه یا گردن انتشار یابد.
– تنگی نفس یا سختی در تنفس.
– تب و لرز.
– سرفه.
– افزایش نبض.
– خستگی و ضعف عمومی.
عوامل خطر:
– عفونتها: عفونتهای ویروسی یا باکتریایی میتوانند عامل ایجاد پریکاردیت حاد باشند.
– آسیب به قلب: آسیب به قلب ناشی از حوادث مثل حادثه قلبی یا عمل جراحی قلب میتواند منجر به پریکاردیت حاد شود.
– بیماریهای التهابی: برخی از بیماریهای التهابی مانند بیماری روماتیسمی میتوانند باعث پریکاردیت حاد شوند.
درمان:
درمان پریکاردیت حاد بستگی به علت ایجادی آن دارد. به عنوان مثال:
– آنتیبیوتیکها: در صورت عفونت باکتریایی.
– آنتیالتهابات: داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب.
– استراحت: استراحت و کاهش فعالیت بدنی تا زمان بهبود علائم.
– درمان عوارض: مداومت درمانی برای کنترل علائم نظیر درد و تنگی نفس.
– پیگیری منظم: پزشک ممکن است نیاز به پیگیری منظم داشته باشد تا مطمئن شود علائم بهبود یافته و عود نکرده باشد.
اگر شما یا کسی دیگر علائم پریکاردیت حاد را تجربه میکنید، حتماً باید به پزشک مراجعه کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
۱۵. آنفارکتوس حاد
حمله قلبی به وضعیتی اطلاق میشود که یک منطقه از عضله قلب به دلیل قطع عرقی به دلیل بلوک شدن یا ترک شدن عرقی به صورت کامل آسیب میبیند. این وضعیت یک اورژانس پزشکی فوری است و نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد.
علائم و نشانهها:
علائم آنفارکتوس حاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– درد شدید یا فشار در قفسه سینه که ممکن است به بازوها، شانهها، فک پایین یا پشت انتشار یابد.
– تنگی نفس یا سختی در تنفس.
– تعریق، سرفه، یا استفراغ.
– حالت تهوع یا استرس.
– ضربان قلب نامنظم یا تغییر در ضربان قلب.
– احساس ضعف یا خستگی شدید.
عوامل خطر:
– فاکتورهای قلبی: بیماریهای قلبی پیشین، فشار خون بالا، کلسترول بالا، و دیابت از جمله فاکتورهای خطرزای مرتبط با آنفارکتوس حاد هستند.
– سن: خطر آنفارکتوس حاد با سن افزایش مییابد.
– تاریخچه خانوادگی: داشتن تاریخچه خانوادگی از بیماریهای قلبی نیز یک فاکتور خطرزای مهم است.
– سابقه سیگار کشیدن: سیگار کشیدن از جمله عوامل خطرزای قابل توجه است.
– چاقی و ناپایداری فشار خون: این عوامل نیز میتوانند خطر آنفارکتوس حاد را افزایش دهند.
درمان:
درمان آنفارکتوس حاد بستگی به میزان آسیب و عوامل مختلف دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– داروها: استفاده از داروهایی مثل آسپرین، نیتروگلیسرین، بتابلاکرها، و استاتینها.
– آنژیوپلاستی یا تعویض واژین: در صورت لزوم، اجرای روشهای جراحی برای بازگرداندن جریان خون به قلب.
– آرامبخشها: کنترل درد و استرس با استفاده از داروها و تدابیر آرامبخش.
– تغییرات در سبک زندگی: شامل تغییرات در رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی، ترک سیگار، و کنترل فشار خون.