آنفولانزای فصلی

آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که به طور عمده توسط ویروسهای آنفولانزا A و B ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً در فصل سرما و زمستان گسترش پیدا می‌کند، اما می‌تواند در هر زمان از سال رخ دهد. ویروس آنفولانزا به عنوان یک عامل بسیار عددی در ایجاد بیماری‌های تنفسی مشهور است و ممکن است عوارض جدی در برخی از افراد ایجاد کند.

برخی از ویژگی‌های آنفولانزا عبارتند از:

۱. علائم:
– تب ناگهانی و شدید:

گاهی اوقات با تب‌های بالا و بیماری غیرمعمول شروع می‌شود.

– سردرد و علائم خفیف تبخالی:

درد سر و علائم خفیف تبخالی در بعضی از موارد مشاهده می‌شود.

– آبریزش بینی و گلو درد:

علائم تنفسی شامل گرفتگی، سرفه، و درد گلو نیز ممکن است ظاهر شوند.- خستگی و کم‌خوابی:

بیماران ممکن است احساس خستگی و کم‌خوابی کنند.

۲. شیوه انتقال:
– آنفولانزا از طریق ذرات هوا (همچون قطرات اسپری خروجی از دهان یا بینی زمان سرفه یا عطسه) یا تماس مستقیم با سطوح آلوده انسان به انسان منتقل می‌شود.

۳. مدت بیماری:
– علائم آنفولانزا معمولاً به مدت ۱ تا ۲ هفته ادامه دارد. در برخی از افراد ممکن است عوارض جدی‌تری نظیر التهاب ریه و نقص تنفسی به وجود آید.

۴. اهمیت:
– در برخی از افراد، آنفولانزا می‌تواند عوارض جدی شامل التهاب ریه و سایر عوارض تنفسی را ایجاد کند. افراد مسن، کودکان، زنان باردار، و افراد با بیماری‌های مزمن در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

۵. واکسیناسیون:
– واکسیناسیون علیه آنفولانزا به عنوان یک راهکار مؤثر در کاهش ابتلا و شدت بیماری توصیه می‌شود. این واکسن هر ساله با توجه به ویروس‌های جدید آنفولانزا به‌روزرسانی می‌شود.

آنفولانزای A :

یکی از دو نوع اصلی ویروس آنفولانزا است، ویروس آنفولانزای A مسئول بسیاری از موارد آنفولانزا در انسان‌ها می‌باشد و معمولاً با عفونت‌های شدیدتر و پیچیده‌تر مرتبط است. این ویروس به طور مداوم تغییر می‌کند که موجب ایجاد تغییرات در سطح آنتی‌ژنی (آنتی‌ژن‌ها: مواد شناسایی‌کننده ویروس برای سیستم ایمنی) می‌شود و این امر به یکی از دلایل اصلی نیاز به واکسیناسیون سالانه علیه آنفولانزا A می‌شود.

ویروس آنفولانزای A معمولاً از طریق تماس نزدیک با افراد آلوده یا از طریق قطرات هوایی از حلق و بینی افراد آلوده منتقل می‌شود. بعد از ابتلا، ممکن است علائم آنفولانزایی مشابه با سرماخوردگی ایجاد شود اما با شدت بیشتر و علائم جانبی اختصاصی‌تر.

آنفولانزای B :

آنفولانزای B نیز همانند آنفولانزای A یک نوع ویروس است، اما اختلافاتی در ساختار آنتی‌ژنیک دارد که موجب متفاوت بودن آنفولانزای B از نظر آنتی‌ژنی می‌شود. این ویروس نیز می‌تواند عفونت‌های تنفسی شدیدی در انسان‌ها ایجاد کند. برخلاف آنفولانزای A که به طور مداوم تغییر می‌کند، آنفولانزای B تغییرات آنتی‌ژنی خود را با اهمیت کمتری ایجاد می‌کند و در نتیجه نیاز به واکسیناسیون سالانه در این مورد کمتر است.

گروه های پرخطر:

گروه‌هایی که در مقابل بیماری آنفولانزا به دلیل ضعف سیستم ایمنی یا وجود بیماری‌های مزمن، ممکن است در مواجهه با این ویروس مشکلات جدی‌تری داشته باشند، عبارتند از:

۱. افراد مسن:
– سیستم ایمنی افراد مسن ممکن است ضعیف‌تر باشد و در مقابل آنفولانزا حساسیت بیشتری داشته باشند.
– عوارض بیشتر و شدت بیشتری ممکن است در این گروه رخ دهد.

۲. کودکان:
– سیستم ایمنی کودکان هنوز به‌طور کامل تقویت نشده است و بنابراین در معرض خطر بیشتری قرار دارند. کودکان ممکن است به سرعت عفونت را به دیگران منتقل کنند.

۳. زنان باردار:
– زنان باردار برخی از تغییرات در سیستم ایمنی خود را تجربه می‌کنند که ممکن است آنها را در مقابل عفونت‌های ویروسی حساس‌تر کند. برخی از آنفولانزاها می‌توانند برای زنان باردار خطرات خاصی ایجاد کنند.

۴. افراد با بیماری‌های مزمن:
– افرادی که بیماری‌های مزمن نظیر بیماری‌های قلبی، تنفسی، کلیوی یا دیابت دارند، ممکن است در مقابل عفونت‌های ویروسی به خصوص آنفولانزا مستعدتر باشند. برای این افراد عفونت می‌تواند خطرناکتر باشد و بهبودی آنها ممکن است زمان بیشتری ببرد.

۵. افراد با سیستم ایمنی ضعیف:
– افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افرادی که از ترکیبات دارویی استفاده می‌کنند که سیستم ایمنی را ضعیف می‌کنند یا افرادی که عضو انتقال یافته دارند، ممکن است در مقابل آنفولانزا حساسیت بیشتری داشته باشند.

واکسیناسیون علیه آنفولانزا به خصوص برای افراد این گروه‌های پرخطر توصیه می‌شود تا محافظت از سلامتی آنها تقویت شود. همچنین، اقدامات پیشگیری مانند شستشوی دست‌ها و اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا نیز حائز اهمیت است.

پیشگیری از بیماری

پیشگیری از بیماری از اهمیت بسزایی برخوردار است، و می‌توان از اقدامات زیر برای کاهش خطر ابتلا به این ویروس پیشگیری کرد:

۱. واکسیناسیون:
– واکسیناسیون علیه آنفولانزا یکی از مهمترین راه‌های پیشگیری است. این واکسن هر ساله بر اساس ویروس‌های جدید به‌روزرسانی می‌شود. واکسن‌زدایی می‌تواند عفونت و شدت علائم را کاهش دهد.

۲. شستشوی دست‌ها:
– شستشوی دست‌ها به‌ویژه پس از تماس با سطوح عمومی، استفاده از حمام، یا پس از سرفه و عطسه، می‌تواند به کاهش انتقال ویروس کمک کند. از آب و صابون یا محلول‌های ضدعفونی استفاده کنید.

۳. پوشیدن ماسک:
– استفاده از ماسک، به‌ویژه در مکان‌هایی که تماس نزدیک با افراد زیاد است، می‌تواند انتقال ویروس را کاهش دهد.

۴. اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا:
– اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا به آنفولانزا مهم است. اگر خود یا دیگران علائم آنفولانزا دارند، بهتر است از تماس نزدیک خودداری کنید.

۵. پوشش دهان و بینی در صورت سرفه و عطسه:
– هنگام سرفه یا عطسه، از دستکش یا دستمال استفاده کنید تا جلوگیری از انتقال قطرات به اطراف.

۶. تقویت سیستم ایمنی:
– تقویت سیستم ایمنی با تغذیه مناسب، ورزش منظم، خواب کافی، و اجتناب از استرس می‌تواند در مقابله با بیماری‌های ویروسی، مؤثر باشد.

۷. تمیزی محیط:
– تمیز نگه داشتن محیط زندگی و محل کار، به ویژه سطوح پرکاربرد مانند دستگیره‌ها، را کاهش انتقال ویروس می‌کند.

۸. خدمات بهداشتی:
– در صورت ابتلا به علائم این بیماری، بهتر است در خانه بمانید و از دیگران دوری کنید تا انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهید.

ترکیبی از این اقدامات می‌تواند به شما کمک کند تا از ابتلا به آنفولانزا جلوگیری کنید. همچنین، مهم است که در صورت بروز علائم ، به پزشک مراجعه کرده و نکات درمانی و اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت خود را دریافت کنید.

سلامت باشید.