به دلیل واکنش حساسیتی بدن به وجود انگل ایجاد می‌شود. مهم‌ترین علائم گال شامل موارد زیر است:

۱. خارش شدید:

• ویژگی: خارش شدید، به خصوص در شب‌ها و بعد از حمام، شایع‌ترین علامت گال است.
• دلیل: این خارش به علت واکنش حساسیتی بدن به انگل و تخم‌های آن رخ می‌دهد.

۲. بثورات پوستی (راش):

• ویژگی: بثورات پوستی ممکن است به صورت نقاط قرمز، برجستگی‌های کوچک، یا تاول‌های ریز ظاهر شوند.
• محل: این راش‌ها معمولاً در چین‌های پوستی، مانند بین انگشتان، مچ‌ها، زیر بغل، ناحیه تناسلی، شکم، سینه، آرنج‌ها و زانوها دیده می‌شود.

۳. خطوط باریک زیر پوستی:

• ویژگی: این خطوط نازک و پیچ‌دار به رنگ خاکستری یا پوستی هستند و محل حرکت انگل در زیر پوست را نشان می‌دهند.
• محل: این خطوط معمولاً در بین انگشتان دست و پا، مچ‌ها، و سایر نواحی با پوست نازک‌تر دیده می‌شود.

۴. زخم‌های پوستی:

• ویژگی: به دلیل خارش شدید و خاراندن مکرر پوست، زخم‌ها و خراش‌هایی ممکن است روی پوست ایجاد شود.
• عوارض: این زخم‌ها می‌توانند منجر به عفونت‌های ثانویه پوستی شوند.

۵. ایجاد پوست ضخیم و خشک:

• ویژگی: در موارد پیشرفته و طولانی‌مدت، ممکن است پوست ضخیم‌تر و خشک‌تر شود، به خصوص در افراد مسن یا بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی.

۶. تاول‌ها و قرمزی:

• ویژگی: تاول‌های ریز پر از مایع نیز ممکن است در نواحی خاصی از بدن ظاهر شوند.

علائم گال معمولاً حدود ۴ تا ۶ هفته پس از اولین تماس با انگل شروع می‌شود، اما در افرادی که قبلاً مبتلا شده‌اند، ممکن است علائم زودتر ظاهر شود. تشخیص دقیق و درمان به موقع گال برای جلوگیری از انتقال به دیگران و عوارض بعدی ضروری است.

علل اصلی گال:

1. تماس مستقیم پوستی با فرد مبتلا:
   • ویژگی: شایع‌ترین راه انتقال گال از طریق تماس مستقیم پوست به پوست با فرد مبتلا است.
   • شرایط: این تماس می‌تواند در میان اعضای خانواده، هم‌اتاقی‌ها، و یا در محیط‌های جمعی مانند خانه سالمندان یا خوابگاه‌ها رخ دهد.
2. استفاده از وسایل شخصی مشترک:
   • ویژگی: وسایلی مانند لباس‌ها، ملحفه‌ها، حوله‌ها، و وسایل خواب که توسط فرد مبتلا استفاده شده‌اند، می‌توانند عامل انتقال انگل باشند.
   • شرایط: اگرچه کمتر رایج است، اما استفاده مشترک از این وسایل می‌تواند منجر به ابتلا به گال شود.
3. شرایط محیطی و اجتماعی:
   • ویژگی: گال بیشتر در محیط‌هایی که افراد در نزدیکی یکدیگر زندگی می‌کنند، مانند کمپ‌های پناهندگان، خوابگاه‌ها، و محیط‌های اجتماعی مشابه شایع است.
   • شرایط: شرایط بهداشتی نامناسب و تجمع افراد در فضاهای محدود می‌تواند خطر انتقال گال را افزایش دهد.
4. سیستم ایمنی ضعیف:
   • ویژگی: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مانند بیماران مبتلا به HIV یا افرادی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند) ممکن است به نوع شدیدتری از گال مبتلا شوند، که به آن گال نروژی (Norwegian scabies) یا گال پوسته‌ای گفته می‌شود.
   • شرایط: در این نوع، تعداد انگل‌ها در پوست بسیار زیاد است و منجر به بثورات و علائم شدیدتری می‌شود.

چگونگی انتقال:

• خزیدن انگل‌ها روی پوست: انگل‌های گال نمی‌توانند پرواز یا پریدن کنند، بلکه به آرامی روی سطح پوست خزیده و به دنبال محل مناسبی برای نفوذ و تخم‌گذاری هستند.
• تخم‌گذاری: پس از نفوذ انگل ماده به پوست، شروع به تخم‌گذاری می‌کند. این تخم‌ها پس از چند روز به لارو تبدیل می‌شوند و چرخه زندگی انگل ادامه می‌یابد.

درمان گال