روز جهانی پارکینسون

روز جهانی پارکینسون یک رویداد سالانه است که هر سال در روز ۱۱ آوریل برگزار می‌شود و به منظور افزایش آگاهی درباره بیماری پارکینسون و همچنین حمایت از افراد مبتلا به این بیماری تعیین شده است. پارکینسون یک بیماری عصبی مزمن است که بر اساس اختلالات در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود و با علائمی مانند لرزش، سختی عضلات، و مشکلات حرکتی مختلفی همراه است. فرصتی است برای افراد و سازمان‌ها برای آگاهسازی، اطلاع‌رسانی در مورد این بیماری، و ارائه حمایت به افراد مبتلا به پارکینسون می‌باشد.

کشف بیماری

بیماری پارکینسون ابتدا توسط پزشک انگلیسی جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ توصیف شد و به او نامگذاری شد. پارکینسون توصیفی دقیق از نقص عملکرد حرکتی در بیمارانی که اکثراً مسن بودند ارائه داد. او این بیماری را “لرزش پارالیتیک” یا “پارکینسونیسم” نامید، جیمز این بیماری را به شیوه‌ای متمایز از رعشه‌ی معمولی آن زمان توصیف کرد. پس از آن، با پیشرفت علم پزشکی و نوروساینس، شناخت ما از بیماری پارکینسون به طور چشمگیری گسترش یافته و روش‌های تشخیص و درمان بهبود یافته‌اند. امروزه، علائم بیماری پارکینسون شامل لرزش، سفتی عضلات، کندی حرکت، و مشکلات تعادل و هماهنگی است که نشانه‌های آسیب به سلول‌های عصبی در بخش‌های مختلف مغز می‌باشند.

شرح مقاله جیمز

مقاله وی شش مورد بیمار را به طور مفصل شرح می‌دهد؛ اولین نشانه‌های این بیماری بسیار کم و تقریباً جزئی است، و پیشرفت آن بسیار کند است، و به‌ ندرت پیشرفت می‌کند، و بیمار ممکن است دوره‌ی دقیق آغاز آن را به یاد بیاورد. اولین علائم احساس ضعف ناچیز است، همراه با لرزش در برخی نقاط خاص؛ گاهی در سر، اما در یکی از دست‌ها و بازوها. اما با پیشرفت بیماری، حتی این کاهش موقتی درد و رنج ناشی از تحریک اندام‌ها نیز مورد انکار قرار می‌گیرد. خم شدن مشکل‌آور می‌شود و نتیجتاً بیمار مجبور می‌شود روی انگشتان پا و قسمت جلوی پا قدم بگذارد، در‌حالی که بخش بالایی بدن به جلو پرتاب می‌شود و جلوگیری از افتادن دشوار می‌شود. جیمز از درد و رنجی که بیماران از آن سر می‌بردند آگاه بود و حتی به یافتن درمانی برای این بیماری امیدوار بود.

مراحل شروع و پیشرفت بیماری

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی مزمن است که معمولاً با علائم ترشح و لرزش شروع می‌شود و به تدریج علائم دیگری نظیر سختی در حرکت، افت کیفیت حرکت‌ها، و مشکلات حافظه و تمرکز را به همراه دارد. این بیماری به طور تدریجی پیشرفت می‌کند و در طول زمان می‌تواند عوارضی شدیدتر را ایجاد کند. مراحل شروع و پیشرفت بیماری پارکینسون عبارتند از:

۱. مرحله اولیه یا مرحله تشخیص:

در این مرحله، علائم اولیه مانند لرزش، افت کیفیت حرکت، سفتی در حرکت‌ها و ممکن است مشکلات خفیف حافظه یا تمرکز نیز مشاهده شود. این مرحله ممکن است سال‌ها به طول بیانجامد و بعضی از افراد ممکن است حتی بدون توجه به علائم خود باقی بمانند.

۲. مرحله متوسط:

در این مرحله، علائم بیماری افزایش می‌یابد و مشکلات حرکتی شدیدتر می‌شوند. ممکن است افراد مشکلات مربوط به تعادل و پایداری را تجربه کنند و علائمی نظیر تصلب عضلات و مشکلات در پیاده روی بیشتر مشاهده شود.

۳. مرحله پیشرفته:

در این مرحله، علائم بیماری بسیار شدیدتر می‌شوند و تأثیرات بیشتری بر روی زندگی روزمره فرد دارند. افراد ممکن است با مشکلات جدی تعادل و حرکت روبرو شوند، و حتی ممکن است نیاز به کمک دیگران برای انجام فعالیت‌های روزمره داشته باشند.

با این حال، تجربه بیماری پارکینسون برای هر فرد می‌تواند متفاوت باشد و ممکن است علائم و شدت آنها در هر فرد متفاوت باشد. همچنین، درمان و مدیریت مناسب می‌تواند به کاهش شدت و پیشرفت بیماری کمک کند و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

سلامت باشید.

خواندن این مطلب شاید برای شما مفید باشد.