سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی یا افسردگی قبل از قاعدگی یا PMS به عنوان یک وضعیت روحی توصیف می‌شود. این وضعیت ممکن است تاثیرات فیزیکی و روحی مختلفی داشته باشد و به عنوان یک نوع از سندرم پیش از قاعدگی شناخته می‌شود.

تعاریف پزشکی از PMS به یک الگوی مداوم از نشانه‌های فیزیکی و عاطفی، روانی محدود می‌شود که تنها در طول فاز لوتئال (تخمک گذاری) از چرخهٔ قاعدگی رخ می‌دهد. این نشانه‌ها «شدت کافی برای تداخل با برخی از جوانب زندگی» را دارا می‌باشند . به‌طور خاص، برای تشخیص PMS، نشانه‌های عاطفی (روانی) باید حضور داشته باشند. الگوی علائم خاص روانی و فیزیکی این سندروم بین زنان متفاوت است. با این حال، این الگوی علائم برای هر زن به‌طور فردی قابل پیش‌بینی است. این نشانه‌ها در طول ده روز قبل از قاعدگی رخ می‌دهند و مدت کوتاهی پس از شروع جریان قاعدگی ناپدید می‌شوند.

تنها حدود ۲ تا ۵٪ زنان علائم قابل توجه پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند که می‌توان آن را از ناراحتی عادی مرتبط با قاعدگی زنان سالم تمییز داد. از نظر فرهنگی، اختصار PMS در کشورهای انگلیسی‌زبان بسیار شناخته شده است و به مشکلات مرتبط با قاعدگی اشاره می‌کند. این اختصار بی‌توجه به تعریف پزشکی آن، در گفتار روزمره و مکالمات عامه به‌طور گسترده استفاده می‌شود. در این مواقع، علائم به ندرت بدون استفاده از اختصار ارائه می‌شوند و اشاره به معنای ضمنی آن بیشتر از تعریف بالینی آن مورد توجه قرار می‌گیرد. اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) حالتی بسیار شدیدتر است که به عنوان یک اختلال روانپزشکی مشابه با افسردگی تک قطبی در نظر گرفته می‌شود.

علائم سندروم پیش از قاعدگی

علائم PMS ممکن است بین زنان مختلف متغیر باشد ولی برخی از علائم خاص می‌توانند به عنوان علائم خطر یا نشانگان شناخته می شوند. در صورتی که این علائم به صورت شدید یا با تداوم زیادی رخ دهند، ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی باشد. برخی از علائم خطر PMS عبارتند از:

• افسردگی و ناراحتی روحی:

حالت‌های افسرده، اضطراب، یا حتی اشکالی از افسردگی ممکن است در این دوره افزایش یابد.

• تغییرات در خواب:

ممکن است مشکلات در خواب یا خواب بیش از حد دیده شود.

• تغییرات در خلق و خو:

ممکن است افراد در این دوره بیشتر احساس تنش و عصبانیت کنند.

• تغییرات در وزن:

افزایش یا کاهش وزن ممکن است رخ دهد.

• درد و عدم راحتی فیزیکی:

درد در سینه، شکم، سردرد و سایر علائم فیزیکی نیز ممکن است ظاهر شود.

• اختلال در تمرکز و حافظه:

ممکن است توانایی تمرکز و حافظه در این دوره کاهش یابد.

• تغییرات در هویت جنسی:

تغییرات در دلخواه جنسی نیز از دیگر علائم افسردگی پیش از قاعدگی می‌باشد.

تشخیص سندروم پیش از قاعدگی

تشخیص سندرم پیش از قاعدگی بر اساس تاریخچه علائم و نشانه‌ها، ارزیابی جسمی و روانی، و انجام برخی آزمون‌ها انجام می‌شود. در اینجا چند گام کلی برای تشخیص PMS ذکر شده است:

۱. گفتگو با پزشک:

برخی از افراد ممکن است علائمی داشته باشند که به نظر می‌رسد PMS باشد. گفتگو با پزشک و تشریح دقیقی از علائم، مدت زمان حاکی از وجود آنها، و نحوه تأثیر بر زندگی روزمره می‌تواند به تشخیص کمک کند.

۲. خودارزیابی سندرم پیش از قاعدگی :

زنان ممکن است از دفترچه‌ی خودارزیابی استفاده کنند تا علائم PMS را ثبت کنند. این شامل نوع و شدت علائم، زمان شروع و پایان آنها، و هر نکته‌ای که ممکن است به تشخیص کمک کند، می‌شود.

۳. بررسی تاریخچه پزشکی:

پزشک ممکن است سوالاتی درباره تاریخچه پزشکی شما، درمان‌های قبلی، و دیگر عوامل مرتبط با سلامت را بپرسد تا به تشخیص دقیق‌تری برسد.

۴. بررسی جسمی:

انجام بررسی جسمی توسط پزشک می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره وضعیت جسمی شما فراهم کند. این شامل بررسی اعضای تناسلی، سینه‌ها، و دیگر ناحیه‌های مرتبط با علائم PMS می‌شود.

۵. آزمون‌های پزشکی:

برخی از آزمون‌های خونی ممکن است برای اندازه‌گیری سطوح هورمون‌ها مورد استفاده قرار گیرند. این آزمون‌ها می‌توانند به پزشک در تشخیص دقیق‌تر مسائل مربوط به هورمون‌ها کمک کنند.

۶. کنترل سایر اختلالات:

پزشک ممکن است سایر اختلالاتی که ممکن است به عنوان علائم مشابه PMS ظاهر شوند، مانند اختلالات افسردگی یا اختلالات اضطراب، را نیز بررسی کند.

تشخیص PMS نیاز به همکاری بین شما و پزشک شما دارد. در صورتی که علائم شما شدید است یا به طور قابل توجهی زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده است.