عصب سیاتیک
عصب سیاتیک (Sciatic Nerve) بزرگترین و طولانیترین عصب بدن است که از ناحیهی پایین کمر (L4 تا S3) آغاز میشود و از طریق لگن به سمت پاها ادامه پیدا میکند. این عصب به ناحیههای مختلف پا عصبرسانی میکند و نقش مهمی در حرکت و حس پاها دارد. اگر عصب سیاتیک تحت فشار یا آسیب قرار گیرد، میتواند منجر به دردی به نام “سیاتیک” شود. این درد معمولاً از پایین کمر شروع شده و به باسن و پاها کشیده میشود. علل شایع فشار بر روی عصب سیاتیک شامل فتق دیسک، تنگی کانال نخاعی، یا اسپاسم عضلات است. علائم شامل درد، سوزش، یا ضعف در پاها است و درمانها ممکن است شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب، تزریقات، یا در موارد شدید، جراحی باشد.
محل عصب
عصب سیاتیک از ناحیه پایینی ستون فقرات شروع میشود، به ویژه از مهرههای L4 تا S3 در ستون فقرات کمری و خاجی (ساکروم)، و از آنجا به سمت پایین از طریق لگن و باسن حرکت میکند. این عصب از طریق حفرهای به نام سایاتیک نچ (Sciatic notch) از لگن به سمت پشت ران عبور میکند.
عصب سیاتیک به دو شاخه اصلی تقسیم میشود:
- عصب تیبیال (Tibial Nerve): که از پشت ساق پا عبور میکند و تا کف پا ادامه دارد.
- عصب پرونئال مشترک (Common Peroneal Nerve): که به سمت جلو و خارج ساق پا میرود و به دو شاخه دیگر تقسیم میشود: عصب پرونئال سطحی و عمقی.
این عصب، مناطق مختلفی از پا، از جمله پوست، عضلات و مفاصل را تحت تأثیر قرار میدهد و نقش مهمی در کنترل حرکت و حس پاها ایفا میکند.
انواع عصب سیاتیک
عصب سیاتیک به خودی خود یک عصب واحد است که از ناحیه کمر شروع میشود و به پاها امتداد مییابد. با این حال، این عصب در طول مسیر خود به شاخههای مختلفی تقسیم میشود که هر یک از این شاخهها وظایف و مناطقی را پوشش میدهند. در زیر به برخی از این شاخهها و بخشهای اصلی عصب سیاتیک اشاره میکنیم:
۱. عصب تیبیال (Tibial Nerve):
- یکی از دو شاخه اصلی عصب سیاتیک است که از پشت زانو شروع میشود و از پشت ساق پا به پایین امتداد پیدا میکند. این عصب مسئولیت عصبرسانی به عضلات پشت ساق پا و برخی از عضلات کف پا را بر عهده دارد. همچنین حس پوست کف پا و بخشهایی از انگشتان را تأمین میکند.
۲. عصب پرونئال مشترک (Common Peroneal Nerve):
- این عصب از عصب سیاتیک منشعب شده و به سمت خارج و جلو ساق پا حرکت میکند. عصب پرونئال مشترک به دو شاخه اصلی تقسیم میشود:
- عصب پرونئال سطحی (Superficial Peroneal Nerve): که عصبرسانی به عضلات بخش جلویی و بیرونی ساق پا و حس پوست بالای پا را بر عهده دارد.
- عصب پرونئال عمقی (Deep Peroneal Nerve): که عصبرسانی به عضلات جلوی ساق پا و برخی از عضلات پایینی پا را تأمین میکند. این عصب همچنین حس بین انگشتان اول و دوم پا را فراهم میکند.
۳. عصب سورال (Sural Nerve):
- این عصب، یک شاخه حسی از عصب تیبیال است که حس پوست ناحیه پشت و بیرون ساق پا و پاشنه پا را فراهم میکند. عصب سورال اغلب به عنوان یک عصب حسی مورد توجه قرار میگیرد و در جراحیهای بازسازی عصب گاهی از آن استفاده میشود.
۴. عصبهای دیگر:
- عصب پلانتار داخلی و خارجی (Medial and Lateral Plantar Nerves): این عصبها شاخههایی از عصب تیبیال هستند که به عضلات و پوست کف پا عصبرسانی میکنند.
ساختار و عملکرد:
عصب سیاتیک از ترکیب فیبرهای عصبی حرکتی و حسی تشکیل شده است، بنابراین به عنوان یک عصب مختلط شناخته میشود. این عصب با عبور از نواحی مختلف پا، در نهایت به شاخههای مختلفی تقسیم میشود که هر کدام نقش خاصی در عصبرسانی به عضلات و پوست پا ایفا میکنند.
مشکلات یا آسیب به هر یک از این شاخهها میتواند علائم متفاوتی ایجاد کند، بسته به اینکه کدام شاخه تحت تأثیر قرار گرفته باشد.
رگ دهی
عصب سیاتیک به دلیل اهمیت و اندازهاش، توسط چندین شاخهی شریانی خونرسانی میشود. این عروق شامل شاخههایی از شریانهای اصلی ناحیهی لگن و ران هستند. مهمترین عروق خونرسانی عبارتاند از:
- شاخههایی از شریان گلوتئال تحتانی (Inferior Gluteal Artery):
- این شریان که از شریان هیپوگاستریک (شریان ایلیاک داخلی) منشعب میشود، خونرسانی به عضلات ناحیهی گلوتئال و عصب سیاتیک را بر عهده دارد.
- شاخههایی از شریان ژنوفمورال (Femoral Artery):
- شریان فمورال از شریان ایلیاک خارجی منشعب میشود و از مهمترین شریانهای خونرسانی به پا است. این شریان در مسیر خود شاخههایی به عصب سیاتیک میدهد.
- شریان پرونئال (Peroneal Artery):
- این شریان شاخهای از شریان تیبیال خلفی (Posterior Tibial Artery) است و به عصب سیاتیک در ناحیهی ساق پا خونرسانی میکند.
این شریانها و شاخههای آنها تأمین کننده اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز عصب سیاتیک هستند و هرگونه انسداد یا آسیب به این عروق میتواند منجر به مشکلاتی مانند ایسکمی عصبی و علائم مرتبط با کاهش عملکرد عصب شود.