عفونتهای چشمی
عفونتهای چشمی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شوند و میتوانند شامل انواع مختلفی از عفونتها باشند. این عارضه بیشتر در اثر گسترش حاد عفونت به درون حفره چشم از سینوس های مجاور یا از طریق خون ایجاد میشود. همچنین ممکن است پس از ضربه ایجاد شود.
انواع عفونت ها
۱. ورم ملتحمه (کنژنکتیویت)
این عفونت شایعترین نوع عفونت چشمی است و میتواند به دلایل زیر ایجاد شود:
- ویروسی: معمولاً ناشی از ویروسها مانند آدنوویروس. این نوع از ورم ملتحمه بسیار مسری است.
- باکتریایی: ناشی از باکتریهایی مانند استافیلوکوک یا استرپتوکوک. این نوع نیز مسری است و با ترشحات غلیظ زرد یا سبز همراه است.
- آلرژیک: ناشی از واکنشهای آلرژیک به موادی مانند گرده، گرد و غبار یا مواد شیمیایی. این نوع مسری نیست و با خارش شدید همراه است.
۲. کراتیت
عفونت قرنیه که میتواند به دلیل:
- ویروسی: مانند ویروس هرپس سیمپلکس.
- باکتریایی: مانند باکتریهای سودوموناس.
- قارچی: که ممکن است به دلیل استفاده نادرست از لنزهای تماسی ایجاد شود.
- انگلی: مانند آکانتاموبا، که در افرادی که از لنزهای تماسی استفاده میکنند شایع است.
۳. یووئیت
التهاب لایه میانی چشم (یووه) که میتواند ناشی از:
- عفونتهای باکتریایی یا ویروسی.
- بیماریهای خودایمنی.
- آسیبهای چشمی.
۴. بلفاریت
التهاب پلکها که معمولاً به دلیل:
- عفونتهای باکتریایی.
- مشکلات غدد چربی در پلکها.
۵. داکریوسیستیت
عفونت کیسه اشکی که معمولاً به دلیل انسداد مجرای اشکی ایجاد میشود. این عفونت معمولاً باعث درد و تورم در ناحیه کیسه اشکی میشود.
۶. سلولیت اوربیتال
عفونت شدید در ناحیه اطراف چشم که میتواند خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری دارد. این عفونت معمولاً ناشی از باکتریها است و میتواند به سرعت گسترش یابد.
۷. تراخم
یک عفونت مزمن که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد میشود و میتواند منجر به زخم و تشکیل بافت جوشگاه در چشم شود. این بیماری در برخی از مناطق جهان به ویژه در نواحی با بهداشت پایین شایع است.
علائم عمومی عفونتهای چشمی
عفونتهای چشمی میتوانند علائم مختلفی داشته باشند که بسته به نوع و شدت عفونت متغیر هستند. در زیر به برخی از علائم عمومی عفونتهای چشمی اشاره شده است:
۱. قرمزی چشم
قرمزی چشم معمولاً نشانهای از التهاب یا عفونت است و میتواند در یک یا هر دو چشم ظاهر شود.
۲. خارش یا سوزش
این علائم معمولاً در عفونتهای آلرژیک یا ویروسی دیده میشوند و میتوانند بسیار ناراحتکننده باشند.
۳. ترشحات چشمی
- غلیظ و زرد یا سبز: این نوع ترشحات معمولاً نشانه عفونت باکتریایی هستند.
- شفاف و آبکی: این نوع ترشحات بیشتر در عفونتهای ویروسی یا آلرژیک دیده میشوند.
۴. حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
حساسیت به نور یا درد در برابر نور میتواند نشانه التهاب یا عفونت در چشم باشد.
۵. تاری دید
عفونتهای شدید میتوانند باعث تاری دید شوند که ممکن است موقتی یا دائمی باشد، بسته به شدت و نوع عفونت.
۶. تورم پلکها
تورم پلکها معمولاً نشانهای از عفونت یا التهاب در چشم یا پلکها است.
۷. احساس جسم خارجی در چشم
احساس وجود جسم خارجی یا ناراحتی در چشم که معمولاً با چشمک زدن و مالیدن چشم همراه است.
۸. درد یا ناراحتی در چشم
درد یا ناراحتی در چشم میتواند نشانهای از عفونتهای جدیتر مانند کراتیت یا یووئیت باشد.
۹. اشکریزش بیش از حد
افزایش تولید اشک ممکن است به دلیل تحریک یا التهاب ناشی از عفونت باشد.
۱۰. پوستهپوسته شدن پلکها
این علامت معمولاً در عفونتهای پلک مانند بلفاریت دیده میشود.
۱۱. خشکی چشم
خشکی و احساس خشکی در چشم ممکن است در برخی از عفونتها مشاهده شود.
۱۲. کاهش بینایی
در عفونتهای شدید، ممکن است کاهش بینایی رخ دهد که نیاز به درمان فوری دارد.
توصیهها
اگر هر یک از این علائم را تجربه میکنید، مهم است که به چشمپزشک مراجعه کنید. تشخیص دقیق و درمان مناسب میتواند از بروز عوارض جدیتر جلوگیری کند. همچنین، رعایت بهداشت چشمی مانند شستشوی منظم دستها و اجتناب از لمس چشمها میتواند به پیشگیری از عفونتهای چشمی کمک کند.
درمان
درمان عفونتهای چشمی بستگی به نوع و شدت عفونت دارد. در زیر به برخی از درمانهای معمول برای انواع مختلف عفونتهای چشمی اشاره شده است:
۱. ورم ملتحمه (کنژنکتیویت)
- باکتریایی: قطرههای چشمی یا پمادهای آنتیبیوتیکی (مانند اریترومایسین یا سیپروفلوکساسین) برای چند روز تا یک هفته.
- ویروسی: بیشتر موارد بدون درمان خاص بهبود مییابند. استفاده از کمپرس سرد و اشک مصنوعی برای تسکین علائم مفید است.
- آلرژیک: قطرههای آنتیهیستامین یا ضدالتهاب (مانند اولاپاتادین) و اجتناب از مواد آلرژن.
۲. کراتیت
- ویروسی: داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر (برای هرپس سیمپلکس) به صورت خوراکی یا موضعی.
- باکتریایی: قطرههای آنتیبیوتیکی قوی (مانند گاتیفلوکساسین یا موکسیفلوکساسین).
- قارچی: داروهای ضد قارچ مانند ناتامایسین یا آمفوتریسین B.
- انگلی: داروهای ضد آکانتاموبا مانند پروپامیدین ایزتیونات.
۳. یووئیت
- داروهای ضد التهابی: قطرههای استروئیدی مانند پردنیزولون.
- داروهای سرکوبکننده ایمنی: در موارد شدید یا مزمن.
- داروهای ضد عفونت: در صورت وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی.
۴. بلفاریت
- پاکسازی پلکها: استفاده از کمپرس گرم و شستشوی پلکها با شامپوی بچه.
- آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی: مانند تتراسایکلین یا داکسیسایکلین.
- اشک مصنوعی: برای کاهش خشکی و ناراحتی.
۵. داکریوسیستیت
- آنتیبیوتیکهای خوراکی یا تزریقی: برای کنترل عفونت.
- کمپرس گرم: برای کاهش تورم و تسکین درد.
- درمان جراحی: در صورت وجود انسداد مجرای اشکی.
۶. سلولیت اوربیتال
- آنتیبیوتیکهای تزریقی: به دلیل خطر انتشار عفونت به مغز، نیاز به درمان فوری دارد.
- درمان جراحی: در صورت وجود آبسه یا عدم پاسخ به درمان دارویی.
۷. تراخم
- آنتیبیوتیکها: مانند آزیترومایسین یا تتراسایکلین.
- جراحی: برای اصلاح تغییرات ساختاری ناشی از عفونت مزمن.
مراقبتهای عمومی
- شستشوی دستها: قبل از لمس چشمها یا استفاده از قطرههای چشمی.
- استفاده از حولهها و لوازم شخصی خود: و اجتناب از به اشتراک گذاشتن آنها.
- پرهیز از لمس چشمها: به خصوص اگر دستها آلوده باشند.
- رعایت بهداشت لنزهای تماسی: تمیز کردن و نگهداری صحیح لنزهای تماسی.
توصیههای مهم
اگر علائم عفونت چشم را تجربه میکنید، بهتر است فوراً به چشمپزشک مراجعه کنید. تشخیص دقیق و درمان مناسب میتواند از بروز عوارض جدیتر جلوگیری کند و بهبودی سریعتر را فراهم سازد.
پیشگیری
-
پیشگیری از عفونتهای چشمی میتواند از بروز مشکلات چشمی و علائم ناخوشایند جلوگیری کند. در زیر به برخی از روشهای موثر پیشگیری اشاره شده است:
۱. رعایت بهداشت دستها و چشمها
- شستشوی منظم دستها: با صابون و آب گرم به مدت حداقل ۲۰ ثانیه.
- اجتناب از لمس چشمها: به خصوص با دستهای آلوده.
- استفاده از حولهها و دستمالهای شخصی: و اجتناب از به اشتراک گذاشتن آنها.
۲. استفاده صحیح از لنزهای تماسی
- رعایت بهداشت لنزها: شستشو و ضدعفونی کردن لنزها به طور منظم و طبق دستورالعملهای تولید کننده.
- عدم استفاده از لنزهای تماسی در هنگام خواب: مگر اینکه لنزها برای استفاده شبانه طراحی شده باشند.
- جلوگیری از تماس لنزها با آب: مانند شنا کردن یا دوش گرفتن با لنزهای تماسی.
۳. رعایت بهداشت شخصی و محیطی
- شستشوی صورت: به خصوص قبل از خواب برای حذف آرایش و آلودگیهای روزانه.
- استفاده از محصولات بهداشتی تمیز: مانند آرایش چشم که تاریخ انقضا نگذشته و توسط دیگران استفاده نشده باشد.
۴. پرهیز از مواد آلرژن
- اجتناب از مواد حساسیتزا: مانند گردهها، گرد و غبار، حیوانات خانگی، و مواد شیمیایی.
- استفاده از قطرههای چشمی آنتیهیستامین: برای کاهش علائم آلرژی.
۵. محافظت از چشمها
- استفاده از عینک آفتابی: برای محافظت از چشمها در برابر اشعههای مضر UV و گرد و غبار.
- استفاده از عینک ایمنی: در محیطهای کاری یا ورزشی که ممکن است چشمها در معرض خطر باشند.
۶. مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم
- درمان به موقع: اگر علائم عفونت چشمی را تجربه میکنید، سریعاً به چشمپزشک مراجعه کنید.
- پیگیری درمانهای تجویز شده: و اتمام دوره داروهای تجویز شده حتی اگر علائم بهبود یافته باشند.
۷. آموزش و آگاهیبخشی
- آموزش کودکان: در مورد اهمیت رعایت بهداشت دستها و عدم لمس چشمها.
- اطلاعرسانی: در محیطهای عمومی مانند مدارس و محلهای کار درباره پیشگیری از عفونتهای چشمی.
۸. تقویت سیستم ایمنی بدن
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از ویتامینها و مواد معدنی.
- ورزش منظم: برای حفظ سلامت عمومی بدن و تقویت سیستم ایمنی.
با رعایت این نکات، میتوانید خطر بروز عفونتهای چشمی را به میزان قابل توجهی کاهش دهید و سلامت چشمهایتان را حفظ کنید.
سلامت باشید.